Chapter 11 FBBF

 

Chapter 11  FBBF 

 

 

 

Yoshabel's POV

 

Akmang bubuksan ko na sana ang pinto ng bigla nya akong pigilan.

"teka lang po, hindi po kayo pwedeng pumasok pag ganyan ang CEO!" nagaalala nyang sabi ng pigilan nya ako.

 

"Don't worry, I can manage this one" nakangiti kong sagot para lang mawala ang pag-aalala nya sakin.

 

Binuksan ko na ang pintuan at nagulat na lang ako sa mga nakita ko.

Isang sobrang magulo na loob ng kwarto ang nabungaran ko.  Maraming nagkalat na papel sa sahig, mga basag na wine glass, may mga bote pa nga.  May mga basag din na salamin.  Alam mo yung parang nasalanta ng bagyo?  

Ganun na ganun ang itsura ngayon ng opisina ni Jayden.  Ngayon naiintindihan ko na kung bakit ganun na lang katakot si Sebastian dahil totoo nga na parang halimaw lang ito kung magwala.  

Hayyy, ayos rin to ehh, kesyo alam nya na hindi sya ang maglilinis ng office nya ehh ganon na lang to kung magwala.

Agad kong hinanap si Jayden and I saw him sitting on the couch.  Tahimik lang ito habang natatakpan ang bahaging mga mata nito ng kanyang kanang kamay na animo'y ayaw may makakita sa ganoong kalagayan.  

Lumapit ako sa kanya.  I noticed the blood on his left fist.  

Pumunta akong comfort room to get the first aid kit at buti nalang talaga meron sya nun.

 

"Why are you here?"  malamig na tanong nya pero hindi man lang tumitingin sakin o gumalaw man lang.

"My secretary told me that you wanted to talk to me."   Lumapit ako sa kanya at kinuha ang kamay nya na may dugo pero bigla nya na lang hinawi ang kamay ko.

"Leave me alone!"  He said in a very cold low voice.

"hayaan mo munang gamu-"

"I SAID LEAVE ME ALONE!"  nagulat ako sa biglang sigaw nya dahilan para mapaatras ako sa takot.

Tumayo ako sa harap nya tapos sinigawan ko sya.

"ALAM MO HINDI KO ALAM KUNG ANONG PROBLEMA MO!  WAG KANG MAGALALA, AALIS DIN NAMAN AKO EHH, PERO KAYLANGAN KO MUNANG GAMUTIN ANG SUGAT MO SA KAMAY!"   wala naman syang nagawa.  

Tahimik lang sya habang ginagamot ko ang kamay  nya.  Grabe lang maka suntok 'tong lalaking to.  Mga lalaki talaga.  Tapos ko nang lagyan ng gamot at kung anu-ano pa ang kamay nya.

Tumayo na ako at tumalikod sa kanya.  Palabas na ako ng opisina nya ng bigla syang magsalita.

"GUSTO MO BA SYA?"  biglang tanong nya.  Naguluhan naman ako sa tanong nya.   Magkasulubong ang kilay ko na hinarap sya.

"Anong sinasabi mo?"  tanong ko pa

"I'm talking about Renz!  Gusto mo ba sya?"

Napatawa ako sa tanong nya.

"At bakit ka tumatawa?  Sinabi ko bang tumawa ka?!"  napatayo nyang sabi.

"At bakit alam mo na kausap ko si Renz?  Pinalagyan mo ba ng CCTV ang opisina ko?" nakangiti kong tanong.  Bigla syang tumalikod sa akin at itiniklop sa dibdib ang dalawang kamay.

"Sabihin mo nga, kanina mo pa ako pinapanood no?  at bakit mo nilagyan ng CCTV ang office ko?" pangungulit ko sa kanya.

"At bakit mo kinukwestyon ang ginawa ko?  Ms. Martinez, for your information, this is my company.  Office hour na Office hour nakikipaglandain ka pa kung kani-kanino." Pagalit nitong sabi.

"Sir, hindi po ako nakikipaglandian, nakikipagkilala lang sa akin ang tao" pagpapaliwanag ko.

"Whatever you say, you did flirt to him"  sabi pa nya.

"Teka nga, nagseselos ka ba?"  tanong ko sa kanya.  Bigla naman syang napatingin sa akin.  Bumalik na naman sa dati ang mga mata nya.  Ang mga mata na walang kaemo-emosyon.  Yun bang parang bigla syang bulalik sa pagiging malaamig na pakikitungo.  Agad bumakas ang galit ditto.

"In your dreams Ms. Martinez.  In your dreams!"  sabi nya.  Aucch, ang sakit lang. 

"You're just my bed partner, nothing more nothing less." Dagdag pa nya. 

Lumapit pa sya sa akin "At isa pa, I really hate sharing, ANG AKIN AKIN LANG.  Naiintindihan mo ba?  so ibig sabihin, sa loob ng anim na buwan, bawal kang lumapit kung kani-kaninong lalaki at bawal kang makipagrelasyon"  binitiwan nya ako at pumasok na sa loob ng isa pang kwarto sa opisina nya.

Ako eto, naiwang nakatulala, masakit?  Naramdaman ko nalang ang unti-unting pagtulo ng mga luha ko sa pisngi.  Oo sobrang sakit.  Pero kanina, alam ko, parang panandalian kong nakita ang dating Jayden, ang Jayden na may sa pagka-isip bata.  Umaasa pa rin ako na babalik ang dating sya. 

Lumabas nako sa opisina nya.  Nakita ko si Sebastian na palakad-lakad sa opisina nya at natigilan sya ng makita ako.  Lumapit sya agad sakin. 

"Kamusta po ang CEO?  Ano nangyari?"  sunod-sunod na tanong nya.

"Ok na sya.  Kumalma na ang Big Boss."  Sabi ko sa kanya.  

"Magpatawag ka nalang Sebastian ng maglilinis sa loob" dagdag ko pa at umalis na ko para bumalik na sa opisina ko.

 

 

.......

Nandito ako ngayon sa opisina ko at busy ako sa pag-aayos sa profile ng mga empleyado.  Wala pa nga ako sa kalahati eh.  Gusto ko na sanang bumaba  kaso malapit na rin namang mag-lunch break.

Maya-maya pa ay biglang bumukas ang pinto at hindi ko inaasahan ang pagpasok nya dito.

"Finish what you are doing and we will have our lunch"  usal nito.

"It's not yet lunch break Sir."  I said.

My heart beats fast as I look into his eyes. Talagang nakakadagdag sa kanya ang pagiging matapang na Aura nito.

"And what?!  Sasabay ka don sa Renz na yon?  Gusto mo ba syang mapatalsik sa kumpanyang to?"

Tinitigan ko lang sya ng masama.

"Ang pagkakaalam ko, bawal lang ako makipagrelasyon sa iba, and not to be friend with other guy"  sabi ko at tumalikod ako para abutin ang computer ko.

"Kung kaylan ako magla-lunch, dun ka lang din magla-lunch"  sabay hampas nya sa dingding ng opisina ko.  "Got that?! I'll wait for you downstairs, don't let me wait any longer or else you'll not gonna like what I am capable of ."   Sabi nya sabay labas ng opisina ko.