Chapter 8 (FBBF)

 

Chapter 8 (FBBF) – The Meeting

 

(Warning:  Slight SPG.  Bawal Bata!)

 

 

Yoshabel's POV

 

 

Nandito ako ngayon sa eskwelahan na papasukan ng kambal.  Base na rin sa credentials na dala ko para sa kanila, pwede na silang makapasok by Monday, Grade 1 sila pareho syempre.  Isasabay lang sa Second Quarter.

 

"Kamusta na kaya sya?"  I asked my self.  Siguro may pamilya na si Jayden sa mga oras na ito.  Masyado ng maraming nagbago especially sa akin.  Ano kaya ang magiging reaksyon nya kung sakaling magkita-kita kami.  Malaman nya na may dalawa syang anak.    Matatanggap nya kaya ang dalawang bata. 

 

Sa ngayon, I am afraid of the possibility that we might cross our paths.  It's just that I'm still hoping for us to be together again, but I am afraid of the things he can do in case he will know that he's already a father.

 

This will be the last time of fixing papers, documents, and requirements that my children will need for them to be accepted in the school I have chosen for them to attend.  

Bukas na nga rin pala ang meeting namin sa may-ari ng kumpanya kung saan kami pansamantalang magtatrabaho.  

Dapat ay anim na buwan lang kami dito, pero balita ko, ginawa na nilang isang taon.

Hindi ko na rin naman problema pa ang mag-aalaga sa dalawa dahil ako pa rin naman ang maghahatid at magsusundo sa dalawa.  Isa pa, talagang maaasahan ko na si Yosh para sa kapatid nya at sa kanya na rin.

Malaki ang utang na loob ko sa company na pinagtrabahuhan ko sa loob ng mahigit anim na taon.  Simula kasi ng lumipat ako sa America, mag-isa lang ako noon, hindi pa ako graduate ng college during that time.  From then, nakakuha ako ng scholarship sa kompanyang ito at nagawa ko ngang makagraduate dahil sa kanila.  The moment I finished my college, this company absorbed me  to work for them, at syempre, kinuha ko na rin ang opportunity na 'to.

Pauwi na ako sa bahay ng maisipan kong bumili ng pasalubong sa kambal.

"Mommy!" – salubong sa akin ng dalawa.

"hello mayloves..."  sabi ko sa kanila sabay halik. 

"How are you doing?"  tanong ko sa kanila.

"We're doing fine Mom," sabay lapit sa akin ni Yesha na animo'y nagpapakarga.

Binuhat ko naman sya.  Do you feel sleepy now?" I asked Yesha Drew.

"No Mommy, it's just that I missed you!  I love you po!"  she said and kissed me in my cheeks.

"I love you too, my Love"  sabay yakap sa kanya.

"Yosh, nagpakabait ba si Drew dito habang wala ako?"

"Yes Mommy!" –he answered

"At dahil dyan, may pasalubong ako sa inyo"  sabay labas ng Doughnut na nabili ko kanina lang sa store.

At tuwang tuwa na kinuha ito ng dalawa.

........

 

 

Jayden's POV

"Ohh ahhh ahhh ohhhh sh*t Jayden I want you inside me now"  - the girl in my bed said.

"Later honey, you're so wet, I want to see you cumming baby"  I said.  At first, I put my middle finger to her womanhood then started to let it in and out of hers.  

Habang linalabas at pasok ko ang daliri ko ay sya namang sabay ng baba nya sa pagindayog na ibinibigay ko.  After that, ipinasok ko naman ang point finger  ko to her at isinunod ko naman ang isa pa.  So all in all, it is the joy of my three fingers playing inside her vag*na.  

I removed my three fingers to her and insert it to her mouth making it so wet with her saliva.  She then sucked it and sucked then I remove it again then return it to her womanhood then start playing it again.    The woman can no longer resist the pleasure I am giving her then that's the time that she burst out with her hot liquid coming out from her vag*na.

I carried her to the floor laying my body to it and making her on top of me.

She removed my pants, then my boxer making me completely naked in front of her. 

And the rest was history.

.........

 

 

Yoshabel's POV

"Drew, wag masyadong magpapasaway sa Kuya hah?  Always follow his order.  Sabay tingin sa kanya while looking at me.  

"Yes mommy,  I want you to take home something sweet Mom hah"  she said.

"Syempre naman Loves, just be a good girl alright?!"  I said while patting her hair.

"Yosh, I have already cooked a meal for lunch, just heat it in the microwave ok!"  sabay tingin ko sa kanya.

"Aye Aye Captain"  sabay saludo.  Hay itong batang to talaga.  "Remember, walang lalabas, walang makikipagusap sa strangers, at walang maghihiwalay ok?!" 

"Yes Mommy!" the twins said in chorus.

"I'll go ahead meLoves"  sabay halik sa kambal.   At nagtuloy-tuloy na akong lumabas.

Nagpara ako ng taxi at ibinigay na sa kanya ang address.  Papunta ako ngayon sa MGC tower. Yun lang ang nakasulat dito.

I was able to be in the place right after an hour.  I paid my taxi bill at bumaba na dito.  Pagkakita at pagkakita ko pa lang dito ay namangha na ako sa sobrang laki at taas ng building nila.  Sa entrance nito ay may nakasulat na MGC Tower.  Grabe lang, angat ang tower na ito sa iba pang mga katabi nito na hindi talaga ma-icompare sa tayog ng pagkakatayo nito sa iba.  Nagtuloy-tuloy na ako sa entrance. 

"Good morning Ma'am how may I help You"  the receptionist said with a huge smile. 

I showed her my ID to her and she scans it.  May kinuha syang parang card. 

"Mam Martinez, please proceed to 45th floor, just walk straight along the corridor from there you'll find Mr. Sebastian, the big boss's Assistant and he will tell you the next thing to do."  The receptionist said.   "ahh ok!  Thank you"  sabi ko at nagtuloy tuloy na patungo sa elevator.

 

Lumabas na ako sa elevator at nilakad ko na nga ng diretso ang corridor.  Grabe kakaiba rin talaga ito.  Bawat madaanan kong mga glass wall at glass door ay napapanganga na lang ako sa sobrang galing ng pagkakagawa.

 

Nakarating na nga ako sa pinaka dulong bahagi nito.  Mula doon ay tumambad sa akin ang isang napakagandang open office.  Nahagip ng paningin ko ang isang lalaki na nakatalikod sa akin na busy sa pagtatype sa computer nito.   

"Excuse me," salita ko.

Agad namang napalingon ito at tumayo.

"Yes, Good morning Mam, what can I do for you."

"I am the head representative of SyCorps, and today is the schedule of my meeting with the CEO."  Saad ko ng tuloy-tuloy.

"Ahh yes.  And you are Ms. Yoshabel Martinez, right?" sabi nito sabay.

"Yes sir!"  sabi ko.

"By the way, I'm Mr. Sebastian, just call me Sebastian, I am the Personal Assistant of the CEO and he's inside the office now.  Just have a sit for a moment and I'll inform him about your meeting to him"  sabi pa nya.

"Ok Sebastian thank you," sabi ko ng nakangiti.  Umupo ako sa upuan na tinuro nya.  Matapos ang ilang sandali ay lumabas na si Sebastian na may dala-dalang folder at nakangiti syang tumingin sakin.

"Maam Martinez, you may now come in."  sabi nito.

Tumayo na nga ako at pumasok sa pintuan na nakabukas.  Nagpasalamat na ako sa kanya.  

Kung kanina ay hangang hanga ako sa sobrang ganda ng pasilyo ng tower na ito, mas humanga pa ako sa mga nakikikita ng mga mata ko ngayon.  Parang okupado ng opisinang ito ang kalahati ng palapag nato.  Grabe lang.

Maya-maya lang nakita ko ang nakatalikod na upuan mula sa pinaka sentro ng opisina.

"Have a seat!" the voice said

Natigilan ako sa boses na pinaggalingon niyon.

That voice is familiar to me.

Alam ko 'tong boses na to.

Bigla akong kinabahan.  As in yung bumilis ang tibok ng puso ko.

Parang bigla ko tuloy gustong tumakbo paalis sa lugar na to.

"What taking you so long to take your seat, Ms. Martinez?"  sabay ng pagharap sa akin ng lalaking nasa likod ng swivel chair.

"Oh my god!"  I said silently.  Paanong?  Para akong naparalisa  sa kinatatayuan ko.  After six long years.  Nandito sya.  Wala pa rin syang pinagbago.   Naroroon pa rin sa kanya ang nakakatakot na aura, mga matutulis na mata,  matangos na ilong, mapupulang mga labi na animo mo'y nangaakit.  Yun nga lang, lumapad ang kanyang mga balikat at mas nagkaroon pa ng hubog ang kanyang katawan.

"Gusto mo bang buhatin pa kita paupo sa upuan, o sa kandungan ko?  You choose!"  sabi nya sabay ngiti ng nakakaloko.  Bigla akong natauhan sa sinabi nito kaya nakatitig pa rin ako sa kanyang napaupo.

"Nagulat ba kita?!  Long time no see bitch!" asal niya.

"Watch your language Sir!" pagdidiin ko sa sinabi ko. 

"Why? Nasaktan ba kita?  Reality hurts, isn't it?"  he said coldly.  May pang-aasar sa mga sinabi nya.

"You don't have any right to say that to me."  Sabay tayo ko sa upuan at dali-dali akong tumalikod.  Natigilan ako sa pagbukas ko ng pintuan.

"TRY ME YOSHABEL!  Hindi mo ba itatanong kung nasaan ang mga magulang mo hah?"

Tiningnan ko sya.  Kita ko ang mga mata nya, sobrang lamig, walang kaemo-emosyon.  Nasan na ang dating saya nito.  Hanggang ngayon ba ay galit na galit pa rin sya.

"What do you mean?"  humarap ako sa kanya.

"Oo buhay pa sila, pero nasa mabuti silang kamay.  Pero hindi ako sigurado kung hanggang kaylan"  sabi nito.

"What do you want?"  I asked.

"Work for me" that's all he said.  Bigla akong naalisan ng panandaliang tinik sa aking mga dibdib.

"work for me!  In my company and in my bed" 

 

 

 

...itutuloy