Chapter 16 OPP

Chapter 16  -  Room

 

 

Pagkabukas ng elevator ay parking lot na agad ang nabungaran ko.  Buhat-buhat ngayon ni Yosh si Zian habang ako naman ay nasa likuran lang nila habang tinitignan ko sila.

 

Isa ito sa matagal ko nang pinapangarap na makita.  To see both of them together.  Ang mag-ama ko.  I know, I can feel it, I can see how happy Zian with his father.

"Mommy, bilisan mo po, naghihintay sayo si Daddy oh!"  natigil ang pag-iisip ko sa sigaw ni Zian.  Doon ay nakita ko si Yosh na nakatayo sa harapan ko habang nakatingin sakin.

Naiwan  na pala nila ako.  Patakbo akong lumapit sa kanila.  Nakita kong nakatayo si Yosh sa nakabukas na pintuan katabi ng  Driver's seat.

 

"Excited na po akong makita ang mall ko."

 

"Zian, humawak ka lang dyan."  At agad naman syang umupo

Nakita kong tinapunan ako ng saglit na tingin ni Yosh at sinimulan na nyang paandarin ang kotse.

 

"Wear your seatbelt Honey"  Yosh said seriously.  Mabilis ko namang ginawa ang sinabi nya pero 'bang tigas lang nito at hindi ko alam kung pano to maila-lock.  

Naramdaman ko nalang ang paglapit nya sakin at sa itsura namin ngayon, para bang nakayakap sya sakin.  I can smell his manly scent from here.  Biglang nagrigodon sa bilis ang tibok ng puso ko at hindi ko alam kung ano ang gagawin kaya ibinaling ko na lang ang aking tingin sa labas.

Kanina lang nung kaharap ko sya ay hindi ko alam ang gagawin ko dahil sa galit na pinakita nya sakin.  Pero iba ngayon,  hindi sya nagsasalita o wala syang sinasabi man lang.

.....

 

 

"Dun na lang ako sa kwarto ni Zian matutulog"

"At ano ang sasabihin ng bata?  Na hindi magkasundo ang mga magulang nya?  Share room with me.

"Hindi mo naman kaylangang gawin to!"

Tinitigan ulit sya ng masama nito.  "I'm not doing this because of you Miss!  I'm doing this because of my son."Dito kayo titira sa pamamahay ko!  Pero hindi kesyo pinatira kita dito, ay didiktahana mo na ako sa lahat ng mga gagawin ko."

"Asa!" I suddenly said.

Yosh glared at her.

"Hindi kita papakialaman sa lahat ng mga gagawin mo, even flirting around, pero kaylangan hindi nakikita ng anak natin." 

"Hindi ko gawain yon."  Mabilis kong depensa sa kanya.  Pero para bang wala itong narinig.  Busy ito sa kung ano mang kinakalikot nito.

 

"Tomorrow, we will go and find  Zian's school to transfer"

"But he is already enrolled"

"And not in that far-away place again!  I can give him more better and best education here in the Philippines"

 

"And what about my work?"

 

"You may leave and work, but you're not bringing Zian with you,  hindi na sya pwedeng mawala sa paningin ko"

 

"WHAAAT?"

 

"Isa syang Montereal, Cielo, ibig sabihin nun ay isa syang prinsipe, and sooner, or maybe tomorrow, he will carry my name."

Agad na tinalikuran sya nito at naglakad papasok ng cr.  Pero agad nya itong hinabol at hinampas sa likod.

"ANO BANG PROBLEMA MONG LALAKI KA HAH!"

 

"Aray!!  What's that for???" daing nito.

"WHAT'S THAT FOR-IN MO MUKHA MO! CHE!"  sa sobrang sama ng loob nya ay  tinalikuran nya ito at tinungo ang hagdan.

 

"And where do you think you're going?"

 

"AS IF YOU CARE!!!"  sigaw nya at nagtuloy-tuloy na syang bumaba.  Diretso na rin akong lumabas ng bahay.  Agad akong pumunta sa swimming pool na kung saan sa kanan nito ay may swing na pormang parang bahay.

Kung sana lang mapatawad nya na ako sa kasalanan na nagawa ko sa kanya.  I'm still hoping that he will find forgiveness on his heart.  Gusto ko na talagang magkaayos kami para na rin kay Zian.

Lumipas pa ang ilang sandali ay nakaramdam na 'ko ng lamig.

 

"Mam, pinapapasok na po kayo ng Sir"  narinig kong sabi ng isang babae mula sa likuran ko.  Isa siguro sya sa katiwala dito sa bahay nya, bahay nga ba to o mansion.

 

"Okay lang ako dito manang, sige mauna kana at h'wag mo na akong alalahanin."

 

"Hindi po pwede, baka po mapagalitan ako."

 

"You heard me right"  malamig kong sabi.  May sa kakulitan din sya eh no.

"Papasok ka ba sa loob o bubuhatin pa kita paakyat ng kwarto, pumili ka sa dalawa!"

Umalingawngaw mula sakin ang mga salita nyang ito.  Pero hindi ko sya pinansin.  Nanatili lang akong walang imik.

 

"So giving me no choice huh"  pagkatapos nyang sabihin yon ay naramdaman ko nalang ang mga braso nya sa katawan ko at ganun din ang biglang pag-angat ko mula sa lupa. 

 

"Heyy, ano bang ginagawa mo, ibaba mo ko"  ngayon ko lang din nalaman na halos wala pala syang saplot sa katawan.  Ramdam na ramdam ko ang init ng buong katawan nya.  His broadened shoulder, hardened chest, his biceps.  Tanging boxer lang ang nagtatakip sa hubad nyang katawan. Patuloy pa rin sya sa paglalakad sa kabila ng pagpupumiglas ko.

 

"I said let me go!"

 

"Just so you know Miss, pagod na ko sa trabaho, at ikaw naman pa hard to get pa."

 

"Bakit, sino ba may sabi sayong puntahan mo pa ako, wala naman hindi ba."  Pagalit kong sabi sa kanya

"kaya mas maganda pang ibaba mo na 'ko"  dagdag ko pa.

......

 

Naglakad si Yosh palapit sa couch at doon ibinagsak nya ang ina ng anak nya. 

 

"NAUUBUSAN NA KO NG PASENSYA SAYO HAH!  BASTA SIGURADUHIN MO LANG NA SA KWARTO KO IKAW MATUTULOG KUNG HINDI AY ILALAYO KO SAYO ANG ANAK KO AT PAPASABUGIN KO ANG PINAKAKAMAMAHAL MONG HACIENDA!  DON'T  PUSH ME TO MY LIMIT CIELO!"

 

Sigaw sa kanya nito sabay talikod at naglakad na paakyat sa kwarto nila.  Naiwan namang nakatulala si Cielo sa sobrang gulat na tinuran nito.   Nakatitig lang sya sa likod nito habang papalayo ito sa kanya.

 

Nabaliktad ata ahh, di ba dapat sya yung galit?  Sya yung nag-walk out ehh.  Pagtatanong nito sa sarili.

 

Wala syang nagawa kundi yakapin na lang ang sarili.  Marami syang mga bagay na naiisip.  Unti-unti ay may mga luha ng tumulo sa kanyang mga pisngi.  Luha na kung saan ay kanina pa nya pinipigilang tumulo.  She feels so helpless. 

Ang taong pinakamamahal nya simula pa noon at hanggang ngayon ay iba na ang nararamdaman sa kanya.  Pasalamat na lang talaga sya dahil meron syang Zian na kung saan ay nagsisilbi nyang kalasag mula dito.

 

"Iha, ayos ka lang ba?  Panyo oh" may inabot sa kanya ang matandang katiwala ng mansion.  Kinuha ng dalaga ang inaabot sa kanya at agad nya itong pinunas sa basa nitong mga mata.

"Ayos lang po ako manang, salamat po hah"

"Alam mo bang ganyan na talaga ang sir simula nung maghiwalay sila ni Mam Liz?"  nabigla sya sa narinig mula sa matanda.

"Sino po yung Liz?"    nagtataka nyang tanong.

 

"Si Mam Liz ang fiancé nang sir.  Naging magkarelasyon sila sa loob ng apat na taon.  Limang taon ang nakakaraan, bago pa man nya makilala si Mam Liz ay hindi mo makausap ito, sobrang seryoso, magagalitin at mainitin ang ulo. Hindi rin ito makitang tumatawa o ngumingiti man lang.  Pero nagbago sya nung dumating sa buhay niya si Mam Liz."  Pagsisimulang kwento sa kanya ng matanda.

 

"Tatlong buwan ang nakakaraan, iyon dapat ang araw ng kasal nila."  Nanlaki ang mga mata ng dalaga sa naririnig nya mula sa matanda. 

 

"Pero hindi ito natuloy."  Biglang nalungkot ang boses nito kasabay din ng itsura nito.

 

"Dahil sa mismong araw ng kasal ay hindi nagpakita si Mam Liz, tanging isang maliit na papel lamang at sulat ang iniwan nito."

 

Mas lalo pa syang naguluhan sa lahat ng mga nangyayari.  Bakit ito sa kanya sinasabi ng matanda.  Isa pa, bakit hindi nagpakita yung Liz sa kanya.  Ibig sabihin din nito ay may minahal na rin pala si Xander simula nung maghiwalay sila.  At malamang na magpa sa hanggang ngayon ay mahal pa rin nya ito.

 

"Bakit nyo po ito sinasabi sakin?"  out of no where na tanong nya dito.

 

Muli syang tinignan ng matanda.  "Simula ng mawala si Mam Liz ay kung sinu-sino na ulit na babae ang kinakasama ng sir.  Pero iba ka, dahil bukod kay Mam Liz, ay ikaw pa lang ang babae na dinala nya dito."

So totoo nga ang hinala ko.  bulong ni Cielo sa sarili.  Minahal nga nya talaga ang fiancé nya.  "What a silly question and conclusion Cielo"  sabi pa nya sa isip.  Malamang!.  E ikakasal na nga sila di ba.

"Anak ninyo ang bata hindi ba?"  biglang tanong sa kanya ng katiwala.

"Ah ehh opo."  Sagot nito.

 

"Kung ganon, ayy may pag-asa pa ulit na bumalik ang dating sir."  Sumilay sa itsura nito ang ngiti.

 

"Pero galit po sya sakin, malaki po ang kasalanan ko"

 

"Daig ng pag-ibig ang galit"

 

"Pero hindi ganun kadali po 'yon"

 

"Nakikiusap ako sayo"  hinawakan nito ang dalawa nyang kamay at pinagdikit ito sa pagmamakaawa. 

 

"nakita ko kung pano ka tingnan ng Senyorito, kung pano sya bumaba kanina para lang yayain ka, ibang-iba sya sa paraan kung paano nya itrato si Mam Liz."

 

"Sa tingin ko po ay hindi nyo naiintindihan ang sitwasyon...

 

"Tandaan mo lang iha, lahat ng galit, poot, sama ng loob, kakulangan lahat ng iyon ay mawawala at maghihilom kung babalikan mo ng isang tunay na pagmamahal"

 

"AAKYAT KA BA O HINDI?  I'M GOING TO LOCK MY ROOM!" 

Parehas silang napalingon sa boses na pinanggalingan nito.