Chapter 24 FBBF
Chapter
24 FBBF - Father AGAIN?
Jayden's
POV
Nang
nasa tapat ko na sila, umupo ako para pumantay sa kanila. Una kong
hinawakan ang batang babae, nanginginig ito. Siguro ganun nalang ang
takot nito sa mga humahabol sa kanila at ng makakita ito ng baril. Mga
walang hiyang guard yun, pati anak ko sasaktan nila.
Naramdaman
siguro nito ang hawak ko kaya tumingin sya sakin. Sabi ko na ehh.
Kaya ganon na lang ang naramdaman ko nung makita ko itong batang to.
"Daddddy!" biglang
sigaw nito at yumakap sakin.
Nagulat
ako sa ginawa ng batang babae. At niyakap ko na rin sya. Oh God,
bakit parang muling nabuo ang pagkatao ko. Hindi ko napapansin na may mga
luhang tumutulo na pala sakin. Bigla itong bumitaw.
"Why
are you crying? Did I make you cry?" sunud-sunod
na tanong nito.
"No!
No baby. Daddy is just happy of seeing you and being able to hug
you" at
niyakap ko ulit sya.
"What's
your name Baby?" tanong ko dito. Umalis ito sa yakap ko at
bibong sumagot, parang kanina lang ay takot na takot ito pero ngayon ay masaya
na ulit.
"My
name is Yeshabel Drew Martinez" magiliw na sagot nito. Wait my
Drew din ang pangalan ko ahh. Natatawa kong isip.
"And
this is my twin slash big brother Jayden Yosh Martinez" tiningnan lang
ako ng mapanuring mga mata nito at yumakap ulit kay Yoshabel.
Tama
ba ang narinig ko? This little boy of mine was named after me?
Grabe lang ang saya na nararamdaman ko.
"How
old are you both?" tanong ko ulit
"6
years old" sabi nito. Kung ganon, tama talaga ang hinala
ko.
I'm
a daddy here. A daddy of twins. And they are my children
"My
name is Jayden Andrew Montereal" "I am your
Daddy" lumuluha kong sabi. At niyakap ko ulit ang batang
babae.
"MOOOMMYY!" - sigaw ni
Yosh
Agad
kong binuhat si Yoshabel, nawalan sya ng malay. Anong nangyari sa kanya,
dali-dali akong tumakbo palabas ng conference room. Nakasunod naman sakin
ang dalawang bata.
Dinala
ko sya sa clinic ng kumpanya. Wala naman akong dapat na ipag-alala dahil
magagaling ang mga kinuha kong medical team for MGC.
"What
happened to Mommy?" malungkot na tanong ni Drew.
"I
don't know yet baby, but I'm sure that she's okay now" - ako
Tumingin
naman ako sa batang lalaki. Nahuli ko pa itong nakatitig sakin.
Para bang nakita ko ulit ang batang sarili ko sa kanya.
Tinititigan
ko sya ng biglang lumabas ang Doktor.
Agad
naman akong tumayo at sumunod sa opisina nya. Napansin ko rin na tumayo
si Jayden yung anak ko ha at akmang susunod sa amin ng doctor ng pinigilan ko
sya.
"You
need to stay here!" ako
"And
why? I have the right to know what's happening to Mommy!" he
insisted.
Aba't
akalain mo nga tong batang to, sumasagot pa.
"I
should be the only one to do that!" - ako
"No!
I'm the son here" sagot naman nito.
Nauubusan
na ako ng pasensya hah! Ayaw nyang patinag.
Lumapit
ako sa kanya at binuhat ko sya.
"Let
me go, you beast, let me go" pagpupumiglas nito.
At
dinala ko sya sa upuan ni Drew,
"You
stay there, my son, ako ng bahala sa loob" nakangiti kong sabi sabay
kindat.
"Daddy,
you're so handsome" nakangiting komento ni Drew
"Don't
call me son, because I'm not you're son" - sya
"Whatever!"
umirap ako at naglakad na sa opisina ng doctor.
Nakita
ko naman syang may sinusulat sa papel. Lumapit ako dito at umupo sa tapat
nya.
"Sino
po ang asawa ng pasyente Sir?" tanong nito.
Asawa?
Wala pa ngang asawa tong babaeng ito ehhh.
"In
front of you, Doc" I said. Nakita ko naman ang pagkabigla sa
mga mata nya. I know na hindi nya inaasahan iyon.
"What
is wrong with her?" tanong ko, halata kasing hindi na maipinta ang mukha
nya.
"Congratulations
po Sir, because you're becoming a father..." nakita ko syang
sumilip sa pintuan, nandun ang kambal "AGAIN?"
Tama
ba ang narinig ko? She's pregnant?! Natuwa ako sa nalaman ko.
I know 100% that that baby is mine.
"Yes!
I got her pregnant again" biglang sigaw ko.
"Gaano
na sya katagal na pregnant dok?" tanong ko dito.
"Almost
7 weeks na po Sir" sagot sakin ng doctor. Sobrang saya ko,
totoo nga, iyon yung mga unang lingo na may nangyari samin.
"But
Sir, I have some reminders to make that you need to do right away"
seryosong sabi nito.
"What's
that?" sabi ko.
"The
baby is in the critical condition. Sa estado nito ngayon, masyadong
mahina ang kapit ng bata, I suggest, pumunta kayo sa OB nito for further
check-ups and advice. Sa kalagayan nya ngayon, bawal po syang ma-stress
pa lalo." Tuloy-tuloy na sabi nito.
"DAADDDDY!" rinig kong
sigaw ni Drew sa labas. Agad akong kumaripas ng takbo to see what
happened only to find out that Yosh is already awake. Agad akong pumunta
dito.
"How
are you feeling?" I asked her.
"I'm
okay already, what just happened?" tanong nito sakin.
"You
passed out earlier, so I send you here!" diretso kong sagot.
"Kaya
mo na bang tumayo at maglakad?" - ako
"Yepp!"
- sya.
"Okay,
I think we have to go" inalalayan ko sya. " Kids come on!"
inalalayan ko sya at palabas na kami ng clinic.
I
get my phone and dialed Sebastian's number. Agad naman nya itong sinagot.
"Sebastian,
half day ako ngayon, cancel all my meetings and itineraries, I have some
important things to do"
"Okay
Sir" sagot nito sa kabilang linya.
Narinig
ko naman si Drew na nagpapabuhat kay Yosh.
"Mommy!
Karga, karga" bubuhatin na nya sana ito ng bigla ko itong binuhat.
"Let's
go" at sumakay na kami sa elevator.
"Where
are we going?" tanong ni Yosh habang pababa ang elevator.
"We'll
have your check up" sabi ko pa. Hinanap naman ng
mga mata ko si Jayden liit, at ayun mukhang inaantok na rin.
Kinuha
ko rin ito at binuhat. Bali dalawa na silang nasa braso ko. Both of
them are so big at halatang mga naalagaan talaga sila ng husto.
"Jayden,
you don't have to do that, let me...." Pinutol ko sya sa pagsasalita
"No
it's okay! I'm enjoying it anyway." ako
Yoshabel's
POV
Bumukas
ang elevator at lumabas na kami doon ni Jayden. Buhat-buhat pa din nya
ang kambal at nakatulog na nga ito sa kanya. Grabe, pagod na pagod siguro
tong dalawang to.
Napansin
ko naman na nagtinginan samin ang mga tao sa baba. Marahil ay nagtataka
sila kung bakit ganoon ang mga nakikita nila samin.
Sobra
ang kasiyahan ko ngayon habang nakikita ko ang tatlo na magkakayakap.
Alam
ko na sobrang saya ng kambal dahil kapiling na rin nila ang Daddy nila.
Nakarating
na kami sa parking lot kung saan naroon ang sasakyan nya.
binuksan
ko ang likod ng sasakyan nya at inihiga nya ang dalawang natutulog doon.
Sinara ko iyon at sumakay naman ako sa tabi ng Driver's seat
"Jayden,
magpapaliwa---"
"Wag
na muna natin pag-usapan yan" pagpuputol nya sakin
"Where
do you usually take your check up?" tanong nito sa kin. Sinabi
ko naman ang lugar at pumunta na kami doon.
Seryoso
lang sya sa pagda-drive at maya-maya pa ay hininto nya na ang sasakyan ng
makarating na kami sa lugar.
"Iwanan
muna natin dito ang dalawa. Stay there!" sabi nya.
Nakita ko naman syang may kausap na guard. Tumuro sya samin. After
then, naglalakad na sya papunta sa kotse.
Binuksan
nya iyon at pinalabas na ako.
"Let's
go" he offered his hand to me. "Kumausap na ako ng magbabantay
sa dalawa habang natutulog sila." Masaya ako ngayon sa mga
pinapakita ni Jayden although ramdam ko pa rin ang lamig sa mga gawi nya.
At
tinatahak na nga namin ang daan papunta sa OB ko, sumusunod lang sya sakin.
Nandito
na kami ngayon sa tapat ng clinic at kumatok na ako.
Nakaupo
kami ngayon ni Jayden sa couch habang hinihintay ang doctor. Maya-maya pa
ay bumukas na ang kwarto nito at lumabas na sya.
Bigla
naman nanlaki ang mga mata ni Jayden sabay tumingin sakin.
Bigla
syang tumayo at hinila ang kanang kamay ko.
"Wait
Jayden, ano bang problema? Kala ko ba papacheck-up ako?"
"Hindi
mo naman kasi sinabi na lalaki pala ang Doctor mo, we will go and find another
one" - sya yan habang hila-hila pa rin ako.
"Pero
nasa kanya ang mga record ko" ako
"I
don't care! I can give you the best doctor in the world at hindi sa isang
lalaking doctor." At nagtuloy-tuloy na nga kaming lumabas.
Dinala
nga ako ni Jayden sa ibang doctor at nakapagpa-check-up na.
"May
gusto ka bang kainin?" tanong nya.
"Gusto
ko ng Shrimp at tahong" sabi ko
Napatingin
naman sya ng may pagtataka
"Hindi
pwede sayo yun" - sya
"Bakit
naman?" nandito na kasi kami ngayon sa sasakyan at ang kambal naman
ay tulog pa rin hanggang ngayon.
"Ayokong
magmukhang hipon ang anak natin nuh" - sya
Bigla
naman akong kinilig sa sinabi nya.
Anak
natin
Anak
natin
Anak
natin
Parang
paulit ulit kong naririnig iyon sa tenga ko.
"Tatanong-tanong
ka tapos hindi mo naman pala ako susundin" may himig na pagtatampo
kong sabi.
"Yung
maayos na pagkain kasi" bumaba na ang boses nya.
"Maayos
naman yun" ako
"Kailangan
na rin kasi kumain ng kambal, ano ba ang gustong-gusto nilang
kainan?" tanong nya.
"Jollibee"
sagot ko naman. Okay we'll go there.
Sa
mall kami pumunta. Ginising niya ang mga bata. Nagulat naman at natuwa si
Drew ng makita ang mataas na building ng mall.
"Wow
Daddy, this is so big!" manghang sabi ni Drew.
"Really
baby? This mall is yours" sabi naman nya.
"Talaga
Daddy?" manghang tanong parin nya
"Oo
naman" -Jayden
Tiningnan
ko naman ang reaksyon ni Yosh pero nanatili pa rin itong tahimik at walang
imik.
Pumasok
na nga kami sa loob ng mall at pumasok sa Jollibee. Pumila na si Jayden
para sa pagkain at kami naman ay naghanap nang table.
Maya-maya
lang ay dumating na si Jayden dala-dalang ang napakaraming pagkain.
Comments
Post a Comment