Chapter 22 OPP

Chapter 22 - Kasal

 

 

"HINDI KA PWEDENG UMALIS!"   mula sa pinto ng kusina ay narinig nya ang boses na 'yon.

 

"DADDY!" malakas na sigaw ni Zian.

Tumakbo ang bata palapit sa kanya.  Habang si Yosh naman ay matamang nakatitig lang sa kanya. 

Kinarga nito ang bata pagkatapos ay ibinalik sa dating pwesto si Zian. 

Sya na ang unang nag-iwas ng tingin dito.

 

"Zian, bigyan mo na lang ng pagkain ang Daddy okay?  Mommy will go upstairs to prepare"

 

"Okay Mommy, don't forget your baon po."  Si Zian.

.......

 

 

Napabangon sina Xander at Cielo sa malakas na pagkalabog at sabay na pagbukas ng pinto.  Kasunod nito ay ang sunud-sunod na pagpasok ng mga kalalakihan.

 

"Anong ibig sabihin nito, sino kayo?"  malakas na tanong ni Cielo.  Agad na inagapan ni Xander si Cielo at itinago ito sa kanyang likuran.

 

"SIGE!  KUNIN NYO ANG ANAK KO!  AT TURUAN NYO NG LEKSYON ANG LALAKING YAN!"    malakas na utos ng Don.

Sabay-sabay na nilapitan ng mga lalaki si Xander at pinag-bubugbog sa katawan.  Hindi pa sila nakuntento ay kaliwa't kanan din na sipa ang binigay nila dito. 

 

Halos magmakaawa na ang dalaga sa ama nya pero sukdulan ang galit nito dito dahilan para hindi sya pakinggan.  Masama syang tinitigan nito at sabay talikod sa kanya.

Lumapit sa Don ang pinaka-pinuno ng grupo at may binulong dito.

 

"Sunugin nyo na ang lahat!!  Ayokong may matitira kayo sa mga gamit nila!  Pagkatapos ay dalhin nyo na yan sa presinto!  At gusto kong mamatay sya don sa sobrang sakit na ipaparanas nyo sa kanya!"

 

Halos mabingi naman si Cielo sa mga narinig nya mula sa kanyang ama!  Hindi sya makapaniwala na kaya itong gawin nito.

 

Kinagabihan ay napagpasyahan na ng dalaga na kausapin ang ama.  Lumabas sya sa kwarto at naglakad papunta sa silid nito.

 

Nang buksan nya ito ay doon nakita nya itong may sigarilyo sa bibig habang nakaupo.

 

Walang sabi-sabi syang lumapit dito pagkatapos ay lumuhod kasabay ng mga sunud-sunod na pagpatak ng mga luha.

 

"Dad, gagawin ko na po ang gusto nyo!  Papakasalan ko na si Michael!  Isasalba ko ang hacienda!  At sasama ako sa kanya, kahit ihinto ko pa ang pag-aaral ko basta.......

 

 

Basta pakawalan nyo lang sya!"  

 

 

....

 

 

Naglalakad na paalis ng eskwelahan si Cielo.  Katatapos nya lang gawin at icomply ang lahat ng requirements na kaylangan nyang tapusin bago sya huminto at lumipad ng ibang bansa.

 

Sa paglalakad ay biglang may humigit sa kanya.  Nagulat sya sa taong may gawa niyon.  Biglang bumilis ulit ang tibok ng puso nya nang magtama ng mga mata nila.  Nahabag sya sa itsura nito ngayon dahil may mga galos at pasa pa ito sa katawan,ganund din sa parteng mukha nito.

 

"Xander?  Anong ginagawa mo?"

 

"Wala na sila nanay at tatay."  Lungkot ang biglang namutawi sa itsura nito.  "namatay sila sa sunog na gawa ng Papa mo!"  dagdag pa nito.  pagkatapos nito ay nagulat sya at napapikit nang biglang sumuntok ito.  Akala nya ay sya ang matatamaan pero dumaplis ito sa halip ay sa pader ito tumama.

 

Hindi nya alam kung ano ang dapat nyang gawin.  Gustong-gusto nyang pagaanin ang nararamdaman nitong kabigatan pero hindi na pwede.  She wanted to comfort him, to take care of him, but this time, kailangan nyang kontrolin ang sarili nya.

 

Xander reached her face.  Ikinulong ang mukha nya gamit ang mga kamay nito.   Pagkatapos ay inilapit sa mukha nya.  kitang-kita nya ang dugo na tumutulo mula sa mga kamao nya.

 

"Sumama ka na sakin ngayong gabi, itatakas kita!  Magpapakalayo-layo na tayo, malayo sa Don, malayo sa Daddy mo."  bulong sa kanya ni Xander.

 

Agad syang pumalag at umiwas dito. 

 

"Hindi pwede !  Ikakasal na 'ko!"  kasabay ng pagtalikod nya.

 

"Pero ako ang mahal mo!" 

 

"Nagkakamali ka!  Mahal ko pa sya!  Mahal na mahal ko pa sya!"

 

"NAGSISINUNGALING KA!"  malakas na sigaw ni Xander.  "Alam kong sinasabi mo lang yan dahil sa takot!  Takot kang baka patayin na ako ng Don!"  "Pero mas mamatay ako kung mawawala ka!"  pagkatapos nito ay niyakap sya mula sa likuran.

 

"Sumama ka na sakin!  Please!"  Xander

Bigla nya itong tinulak.

 

"BAKIT MAY PERA KA BA HA?  MAPAPAKAIN MO BA AKO?  MAYAMAN KA BA?  TINGNAN MO NGA ANG SARILI MO!  PAARALIN KA LANG!  ANAK KA NG MGA KATULONG NAMIN!"  habang sinasabi nya iyon ay ang unti-unting pagkamatay ng kanyang puso.  Pagkamatay dahil sa nakikita nya ngayon kay Xander.  Patawarin mo 'ko, pero kaylangan ko 'tong gawin"  sabi nya sa sarili.

 

"ALAM MO TAMA ANG DADDY!  WALA KANG  MABIBIGAY SAKIN KUNDI YANG PURO LINTIK NA PAGMAMAHAL NA YAN! Nakita nya namang para itong na-estatwa sa harapan nya dahil sa mga pinagsasabi nito.

 

"AT ANO ANG GAGAWIN MO?  ITATAKAS MO KO?  PANG HABANG BUHAY TAYONG MAGTATAGO?  MAHIRAP KA NA NGA, DUWAG KA PA!"

 

Nilapitan pa nya ito.  "Namulat na ako Xander!  Hindi mo kaya ang Daddy,  wala kang mabibigay sakin!  Wala!"  sa huling salita na 'yon hindi makapagsalita ang binata.  Sobrang sakit!  Sobrang galit ang nararamdaman nya sa mga oras na to.  Madami na ang mga nawala sa kanya.  At ngayon nga ay nakikita nyang unti-unting umaalis ang buhay nya.

 

......

 

"Sumabay ka na sakin!"  mula sa pinto ay nakita nya si Yosh na pumasok ng kwarto.  Biglang kumalabog ang puso nya sa hindi malamang dahilan.  Siguro na rin sa nangyari sa kanila kagabi.

 

"Thanks but no thanks Sir!  Okay lang ako"  tugon nya dito pagkatapos ay naglakad sya papunta ng cabinet.  Nararamdaman nya naman ang pagsunod ng mga tingin ni Yosh.

 

"I don't need that thanks but no thanks na yan, look at you, it's obvious, you're still sore down there!" 

 

Bigla syang namula sa sinabi nito.  Ganon ba sya kahalata.  Hindi nya alam kung ano nga ba ang dapat nyang isagot dito.

 

"Or much better, kung wag ka na lang munang pumasok!" 

 

"HINDI PWEDE!"  mabilis  na tugon nya.  Ano yun, kabago-bago ko pa lang  tapos aakusahan ka na nilang pala-absent agad.  O ano na lang ang mga iisipin nila.  "Papasok po ako Sir sa ayaw at sa gusto nyo"

 

"Bakit hindi pwede? Makikipaglandian ka lang naman doon sa lalaking hindi na makakita dahil sa sobrang pikit ang mata"

 

"Jared po sir ang pangalan nya!"

 

"Whatever!" sabay pinagtiklop ang dalawang kamay nito sa dibdib at irap.

 

Hindi nya ito pinansin bagkus ay pinagpatuloy nya lang ang ginagawa.

 

"WAG KA NA SABING PUMASOK EH!"  this time ay pinipigilan na talaga sya nito.  bigla naman syang natawa sa inaakto nito.  Hindi ba alam ng lalaking to na para na syang bata sa ginagawa nya.  Na nagseselos na sya.

 

"Sir!  Wag ka sanang magpahalata na nagseselos ka!" nagpakawala sya ng ngisi dito pagkatapos ay tumalikod.

 

Naiwan namang nakanganga este tulala si Yosh sa huling sinabi ni Cielo.  After then ay nakabawi na rin sya.  Agad syang lumapit sa pinto ng CR na nakasara pagkatapos ay sumigaw.

 

"PUMASOK KA KUNG GUSTO MO!"  sabay sipa dito!  "KUNG GUSTO MO AY MAG OVER-TIME KA PA O DUN KA NA MATULOG!  PERO PARA SABIHIN KO SAYO MISS!  HINDI AKO NAGSESELOS"  dagdag pa nito sabay sipa ulit dito at walk-out palabas  ng kwarto nila.

 

 

Natawa naman ang dalaga sa mga narinig nya mula dito.  Ito ang na-miss nya dito.  Ang mga pagseselos nito.  Yun bang huling-huli na nga ehh magsisinungaling pa.  Nakaramdam sya ng kasiyahan dahil alam nya sa sarili nya na unti-unti nang bumabalik ang Xander na kilala nya.  Hindi man ito alam ng binata, pero sya, nakikita nya na.  At isa iyon sa mga gagawin nya.  Gusto nyang maibalik ang dating Xander at bubuuin na ulit nila ang pamilya nila.

 

.......

 

 

Nasa labas ngayon si Yosh at nakaupo lang sa lamesa nila kung saan malapit sa swimming pool.  Nandoon din si Zian at busy naman habang lumalangoy.  Pinapanood nya rin ito at binabantayan. 

Hindi na rin sya talaga pumasok dahil nga sa nawalan na sya ng gana.  Hindi nya rin alam kung bakit.

 

"Mukhang malalim ang iniisip mo ahh!" sabi ng isang boses mula sa likuran nya.  Tumayo sya para yakapin at halikan ang babae sa buhay nya.

 

"Hindi naman Mama, kukuhain nyo po ba ulit si Zian?"  nakangiti nyang tanong.

 

"Sana, pero nandito ka naman kaya hindi na lang! At bakit ka naman nagmumukmok dyan?"  - Yoshabel

 

"Hindi ako nagmumukmok, pang batang Gawain lang 'yon"  sagot nya dito.

 

"Bat nandito ka at ang asawa mo ay nandon sa MGC?" 

 

"Wala po akong asawa Mama!"  natatawa nyang sabi.

 

"MAMSI!"  malakas na sigaw ni Zian habang kumakaway.

 

"ang bibo ng anak mo talaga ahh!"

 

"Kanino pa ba magmamana!" — Yosh

 

"Kaylan ang kasal?"  - Yoshabel.

 

Bigla naman syang napatingin sa tanong nito.

 

"Wala pong ikakasal Ma"

 

"So okay lang sayo kahit mapunta sya kay Jared?"

 

"WHAAT?!" napatayo na si Yosh sa biglang sinabi nito.

 

"Tinawagan ng kumpanya nila si Papa mo, at gusto nilang kunin si Cielo para sa kanila na lang magtrabaho." paliwanag nito. 

 

"That's insane!  And why would they do that?" napaupo ulit ito.

 

"Nalaman nila na may gusto si Jared kay Cielo, at naniniwala sila na si Cielo lang ang tanging paraan para bumalik ang nagiisang tagapagmana ng mga Villa Franco"

 

"Tssssssk!"  agad na tumayo si Yosh sa kinauupuan at naglakad paalis. 

 

"And where are you going?"  sigaw ni Yoshabel dito.

 

"Tumawag ang P.A. ko kanina, kaylangan ako sa office!  Son, let's go, you will go with Daddy in the  office!"  sabi nya pagkatapos ay kinuha ang bata sa swimming pool.

 

Natawa na lang si Yoshabel sa inasal ng anak.  Alam nya talaga kung ano ang kahinaan nito.  Hindi man nito aminin, pero naniniwala ito na hanggang ngayon ay mahal nya pa rin ang ina ng anak nila.