Chapter 39 FBBF

 

Chapter 39  FBBF – He Lied

 

 

Jayden's  POV

 

Naglalakad na syang hubo't hubad sa harapan ko.  F*ck bakit ganito.  Para atang nagayuma nya ako ngayon.   Aaminin ko, sobrang tigang na tigang na talaga ang pakiramdam ko ngayon.  She's now successfully closed the distance between us.

"Get out of here!"  I said to her then opened the door.

"I want you so badly, Jayden"  that's what she said then licked my nipple.

Kinagat pa niya ito.  She's teasing me so madly.

"o sh*t!"  mura ko sa hangin.

Hinawakan nya ang dibdib ko at tila ba isa-isa nya na itong minasahe. 

Unti-unti nya iyong binaba.

"I really missed touching this"  she said while her hand still caressing my abs.

Maya-maya pa ay nagawa na nyang ipasok ang kamay nya sa loob ko at pinisil iyon.

"You're already hard, baby!"  she whispered seductively.

Ramdam ko na mas lalo pa nyang hinigpitan ang pagkakapisil niyon and now she's already masturbating it.

"Ohhh ahhh ooooohhh stop teasing me"  I said

"Really?"  she asked me sarcastically.

Bigla syang lumuhod sa harapan ko kasabay niyon ang pagbaba nya ng boxer short ko.

I can feel my erection now.  Dahan-dahan nya iyong sinubo.  Hanggang kalahati lang ang nakaya nyang sakupin at doon ay nakita kong tumataas-baba na ang ulo nya sakin.

She's now masturbating me using her mouth at pabilis iyon ng pabilis.

Bumagal na sya sa ginagawa nya.  And she's now kissing and licking my pubics, down to my balls. 

"Ohh ahhh ohhh"  wala akong magawa.

After then, I pulled her up and pressed her to the wall.  I put my middle finger to her mouth and insert it hers, started to finger her there.

"Ohhhhhhhhhhh Jayden"  I heard her shout.

The way she shout, it really turns me on.  I removed my middle finger to her and again put my 3  fingers to her mouth.  She's now sucking it.

Then I removed it then insert my 3 fingers to her womanhood.

"ooooohhhhhhhh F*ck!"  rinig kong mas lumakas pa ang sigaw nya.  At mas lalo ko pang ipinasok ang tatlong daliri ko sa kanya at nilabas pasok na iyon.

I am now kissing her breast.  At pinisil-pisil ko pa iyon.  I can feel that she's really wet down there.  Binuhat ko na sya at inilagay nya ang dalawang paa nya sa likod ko.  I am now carrying her and approaching my room.

Pagkapasok ko sa kwarto ay sya namang baba nya at tinulak nya ako sa kama dahilan para bumagsak ako dito.

Pumatong sya sakin and she's now rubbing her womanhood to my erected one.

"I want you inside me"  she said and kissed me.

The moment that her lips touches mine, my lips reacted to it and said that it is not the usual lips he used to kiss.  Then a realization came in.  Bigla kong nakita si Yoshabel.

"WHAT ARE YOU DOING HERE!"  malakas kong sigaw na agad namang nagpalundag sa kanya.  Para bang bumalik ang katinuan ko.

"GET OUT OF HERE! NOW"  sigaw ko sa kanya.

Bigla nya akong niyakap.

"Jayden, please ako na lang ulit!  Please!  Bumalik ka na sakin.  Mahal na mahal kita!"   - Elaine

"Hindi ikaw ang mahal ko!  At kahit kaylan hindi kita minahal!"  malakas kong sigaw sa kanya.

"UMALIS KA NA DITO O AKO PA ANG KAKALADKAD SAYO PALABAS NG CONDO KO!" – ako

Tinitigan nya lang ako ng matalim.

"Tandaan mo, kahit kaylan, hindi ka sasaya sa kanya!  Sakin ka lang at darating ang araw na magiisa ka parin at sakin din ang bagsak mo"

Nakita kong tumayo na sya at naglakad palabas ng kwarto.  Narinig ko na lang na malakas na pagsara ng pinto.

Napahiga na lang ako at kinuha ko ang laptop ko.  From there nakita ko ang picture ni Yoshabel. 

"I'm sorry!"  bulong ko dito sabay halik.

...

Mag-iisang buwan ng wala si Jayden, at ang masakit doon, hindi man lang sya tumatawag, nagtetext o online activities man lang, kahit pa skype wala din.

Ganoon ba sya ka busy sa trabaho nya doon?

"Mukhang malalim ang iniisip natin ahhh"  rinig kong sabi ng isang boses ng lalaki mula sa likuran ko.

"Oy Renz, ikaw pala, napadalaw ka?"  nakita ko si Renz na nakatayo sa likuran ko.

"Bakit masama nabang dalawin ang magandang binibini?"  nakangiti nitong sabi sakin.

"Tigilan mo nga ako, I'm not in the mood"  sabi ko

"Bakit ka naman malungkot?"  tanong nito sakin.

"Hindi ako malungkot, may iniisip lang"  sagot ko sa kanya.

"Ang CEO ba?"  - Renz

"Wag ka nga!  Teka ano ba ang kaylangan mo hah?"  I asked him again.

"Wala naman, I just dropped by to say hi to you!"  - Renz  "Isang buwan na lang pala at manganganak ka na."  he added

"Oo nga ehh, ay oo nga pala, anong gusto mo, juice, water, tea or anything"  I asked him again.

"Ikaw ang gusto ko!"  - sya

"What?"  - medyo napalakas na ang boses ko.

"I mean, ikaw, kung ano ang gusto mo."  pagtatama nito.

"O sige, dyan ka lang hah, I'll go get you something to eat and drink"  natatawa kong sabi sa kanya at pumasok na nga ako sa loob.

Renz's  POV

Nakita ko na ngang pumasok sa loob ng mansion si Yoshabel.     Ang swerte lang talaga ni Jayden sa kanya.

"Who are you?"  nakuha nito ang atensyon ko.  Ang anak nilang lalaki.  "Why are you here?"  dagdag na tanong pa nito.

"Your name is Yosh right?  My name is Renz but you can call me Tito Renz"  nakangiti kong sabi sa kanya.  "I'm here to visit your mommy!"  dagdag ko pa.

"I don't like you here!"  seryosong sabi nito.

Hayy bata nga naman, iba-iba ang timpla.

"Woahh woahh relax kid, I'm just here to pay a visit.  And what's the reason of that?"  natatawa kong sabi sa kanya.

"Simply because I don't like you"  - sya

"Yosh!  Stop that!"  sigaw ni Yoshabel sa anak.  Lumapit ito samin sabay baba ng dalawang baso ng juice at cake sa platito.

"Say sorry to Tito Renz!"  sabi pa nito.  Tumingin lang ang bata sa baba nito.  Maya-maya pa ay nakita kong tumaas na ang tingin nito at sakin na ito nakatitig.

"I'M SORRY PO"   the kid said  "BUT I MEAN IT"  sabi nya sabay takbo papasok sa loob.

"Kakaiba rin pala anak mo" natatawa kong sabi kay Yoshabel,  "Hindi nga nagmana sayo pero kuhang kuha nya ang CEO!"  dagdag ko pa.

"Ako na ang humihingi ng pasensya hah!"  sabi nya.

"Kamusta na pala sya?"  tanong ko dito.  Imbes na sumagot ay tumahimik lang ito.

"May problema ba?" I asked her.

"Wala naman!"  she said shortly.

"Just in case you need help, you can always count on me, I'm always here for you"  I told her.

"Salamat hah!" she replied.

......

 

Yoshabel's  POV

Ano bang nangyayari sa kanya, tapos na ang isang buwan ahh, sabi nya pipilitin nyang makauwi agad.  Baka naman may masama nang nangyari sa kanya o baka naman may babae na sya.

"O besty, tulala ka na naman hah, don't tell me iniisip mo na naman ang soon to be husband mo?"  natigil ako bigla sa pagiisip dahil sa pagsingit ni Monika. Nandito kami ngayon sa terrace.                     

"Magtigil ka nga, wala ka talaga magawa. Pagtripan mo pa ko sige!"  sabi ko sa kanya.

Narinig kong bumukas ang pinto ng kwarto at niluwa niyon si Alexa kasunod nito si Zach.

"O kamusta naman ang Preggy?"  pambungad na tanong nito sabay lapag ng isang brown envelope. 

Kinuha ko ito at tinignan. 

"What's this?"  tanong ko sa kanya.

"Yan ba?  Dala yan ng katiwala nyo sa baba, eh paakyat naman ako dito kaya naman sinabay ko na.  Para sayo daw!"  sabi nito sabay upo sa katabing upuan ko.

Sinimulan ko nang buksan ito.  At nabigla ako sa laman nito.  Mga litrato.

Nag-unahan na tumulo ang mga luha ko sa mata.  Mga kuha itong litrato ni Jayden sa restaurant kahalikan si Elaine.  Masaya silang nag-uusap, halata mo sa nakuhang picture.

Nilipat ko pa ito, napahagulhol na ako sa iyak ng makita ko ang picture sa isang kwarto, nakahubad si Jayden habang nakaluhod dito si Elaine, at makikita dito kung ano ang ginagawa nila.

"Teka ano ba yan?"  biglang kinuha ni Monika ang mga litrato sa kamay ko.  Inisa-isa rin nila itong tinignan.

"Ang walang hiya mong asawa daw"  galit na sabi ni Monika.  "Akala ko ba hindi nya kasama ang Ex nya jan?"  tanong ni Alex.

"Ang bestfriend ko, kanda puti na ang mga mata sa kakahintay sa kanya, ni wala pa ngang tawag yun pala, nagpapakasarap lang"  galit na sambit ni Monika.

"Teka lang, hindi natin alam ang totoong nangyari"  rinig kong sabi Zach.

"At ikaw naman, ipagtatanggol mo pa sya, hah?"  - Monika

"Gusto mong isama rin kita sa pagpapakulong sa kanya hah?"  - Alex

Wala na akong maintindihan sa mga sinasabi nila.  Dahil narin siguro sa nararamdaman ko ngayon.  Sobrang sakit, hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong gawin.  Bakit nya nagawa sakin to.

"May hiling sana ako"  pagpuputol ko sa pag-aaway away nila na sabay-sabay na nagpatingin sa kanilang tatlo.

"Gusto ko sana munang mapag-isa, pwede bang iwan nyo muna ako?"  naluluha kong sabi sa kanila.

"Pero best,hindi pwede ngayon, nandito kami!"  - Monika

"Salamat best, pero kayalangan ko munang mapag-isa.  Wag kayong mag-alala, wala akong gagawin na maaaring magpahamak samin ng anak ko!"  pakiusap ko sa kanila.

"Okay sige, iiwan ka namin dito sa kwarto mo but we'll never leave your house okay,"  sabi ni Alex.  "Let's go!"  she then added.

Nakita ko na silang naglabasan at  naiwan naman akong nakatitig lang sa  mga pictures.

"Ano ba ang dapat kong gawin.  Ayokong mawala sya sakin, pero bakit nya nagawa sakin to."  I said to myself.

......

"MOMMY! MOMMY! MOMMY!  OPEN THE DOOR PO! MOMMY!" 

Nagising ako sa malakas na sigaw at kalampag na nanggagaling sa labas.

"Anong oras  na ba?"  sabay tingin ko sa orasan it's already 7:30 pm.  Napahaba ata ang tulog ko.  Hawak-hawak ang tyan, agad akong tumungo sa pinto para pagbuksan si Drew na kumakatok.

"Mommy, thank God you opened the door"  bigla nya akong niyakap.

"Ano bang problema Drew?"  tanong ko sa kanya.

"Akala po namin may masama nang nangyari sa inyo ni Baby!"  nakayakap na sabi naman ni Yosh.

"Buti naman at nagising kana, hay, we thought something bad happened to you that's why we get the key!"  - Alex.

Narinig kong sabi ni Alex.  Natuwa naman ako dahil nandito pa rin sila sa bahay, kahit papaano ay nababawasan ang sakit at lungkot na nararamdaman ko ngayon.  Nilayo ko na ang dalawa at hinarap sila ng nakangiti.

"Over acting lang tala----  hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil nabigla ako sa lalaking sumulpot sa harapan ko at bigla akong niyakap. 

Agad akong nakaramdam ng panlalambot.  Buti nalang at malakas ang nasa harapan ko para gawin kong sandalan.  Bigla na namang nag-unahan na tumulo ang mga luha ko sa mata. 

"Why are you ----

"PLEASE DON'T SAY ANYTHING, LET ME EXPLAIN FIRST!"  rinig kong bulong nya sakin.

...itutuloy