Chapter 28 OPP

 

Chapter 28

 

"Excuse me , I'm looking for Cielo Villazar"  pagkarating nya sa ospital ay ito agad ang pinambungad na tanong nya sa mga receptionist.  May binuksan naman na folder ang babaeng nurse at may hinanap ito.

 

"I'm sorry Sir, but there's no Cielo Villazar in our list"

Natigilan naman sya sa sinabi nito at sandaling nag-isip.

 

"How 'bout Cielo Montereal?"

Tumingin ulit ito sa folder.

"Room 103 Sir" nagpasalamat sya pagkatapos ay dumiretso na sa sinabing numero ng kwarto.  Kanina pa talaga sya hindi mapakali dahil sa sobrang kaba na nararamdaman sa dibdib.

Nasa tapat na sya ng kwarto na hinahanap nya.  Nang buksan nya ito ay nakita nyang napalingon sa kanya si Zian na mag-isang nagbabantay doon.

 

Agad na tumakbo ito papalapit sa kanya habang sya naman ay yumuko para salubungin ito.

"Daddy!"

"O why are you crying?"  nahabag naman sya dito.  Halatang kanina pa ito umiiyak.

"Baka po hindi na magising si Mommy"  naglakad pa sya palapit dito at binuhat ang anak just to pamper him

 

"Husssssh, stop it already, andito na si Daddy, walang masamang mangyayari sa Mommy okay, napagod lang sya"  at ibinalik nya sa inuupuan nito kanina at saka pinunasan ito sa pisngi.

Tiningnan nya ang walang malay na si Cielo at hinaplos ito sa noo.  Medyo wala na ang kaninang init nito. 

 

Kinuha nya ang couch at inilapit iyon sa kama nito saka inihiga ang anak para na rin makapagpahinga na ito, malamang kasi ay kanina pa ito nagbabantay sa ina at  mamaya nya na lang siguro pupuntahan ang doctor para malaman kung ano nga ba ang kundisyon ni Cielo.

 

Narinig niyang bumukas ulit ang pinto.  At nakita nya ang pumasok na babae, ito siguro yung doctor na tumitingin sa lagay ni Cielo.

"Good to know that you're here already sir, you're the husband right?"  nakangiti nitong sabi sa kanya.

 

Tumango naman sya dito.

"Follow me sir, I have some important matters to discuss with you about the patient" kung kanina ay kinakabahan sya, mas lalo namang dumoble ito ng marinig ang sinabi ng doktora.

 

"Kahit ano pa ito, hindi ko hahayaan na may masamang mangyari sa kanya"  sabi nya sa sarili.  Kahit pa maubos ang pero nya ay gagawin nya. 

Sinundan nya ito hanggang sa makarating sila sa opisina ng doktor.

 

"Okay, to begin with, I'm Mrs. Co, half-Filipino, I assume na Pilipino ka din dahil sa anak mo kanina, ako ang kumausap sa kanya at ako na rin ang kusang lumapit sa kanila kanina ng marinig ko syang mag-tagalog"

"I'm Mr. Montereal, nice to meet you doc, at salamat sa pag-alaga sa mag-ina ko kanina"  at nginitian nya ito.

 

"You're welcome sir, anyway, let's talk about the condition of your wife."

"First, congratulations because  she's 4 weeks pregnant" 

Yosh was shocked upon hearing the news. 

"Daddy ulit ako?"  Wala sa loob nyang sabi.  He just can't process what's going on, pero isa lang ang nararamdaman nya, masayang-masaya sya ngayon knowing na magkakaanak ulit sila.

 

 

"But one thing you need to remember Mr. Montereal"  nahinto sya sa pagiisip at napatingin sa kausap na doktora.

"It seems that her immune system is weak based on my examination a while ago, you need to make sure that everything is alright physically and emotionally.  Hindi sya pwedeng ma-stess.  Makakasama sa kanilang dalawa ni baby."

 

"That's noted Doc"  agad na sabi nya dito.

"That's all about her, padaanin mo muna sya sakin bago kayo umalis"  yun lang at lumabas na sya ng opisina nito.

 

......

 

Nagising sya na para bang sobrang gaan ng pakiramdam nya.  Teka, ilang oras na nga ba syang tulog.

Hinanap nya agad ang orasan pero nagulat sya dahil ang paligid na nakikita nya ngayon ay hindi pamilyar sa kanya.

"I'm glad your awake"  tumingin sya sa pinanggalingan ng boses.  Si Yosh.

"Where are we?"  tanong nya dito.

 

"You passed out earlier that's why Zian sends you here.  How do you feel now?"

Bakit parang may nagbago sa kanya.

"I'm fine already, what time is it?  Let's go home, where's Zian?  What happened to me?"  sunud-sunod na tanong nya.

 

"Wait lang, isa-isa lang okay.... -  Yosh

"It's 3:30 and there he is...  tumingin sya sa lugar na tinuturo nito at nakita nya ang anak nila na mahimbing na natutulog.

"As I've said, you passed-out"  pag-uulit nyang sabi.

 

"Yeah, I know that already, pero baki....  Bigla syang natigilan sa pagsasalita ng may maalala.

"Wait."  Bigla ay hinawakan nya ang kanyang tyan.  At tila ba may iniisip at inaalala.

Tumingin ulit sya kay Yosh at para bang na-gets na rin nito kung ano ang gusto nyang itanong.

 

"Yes, you're 4 weeks pregnant, that's why"

"I'm sorry"  wala sa loob na sabi nya.

 

"What?  For what?"

"Sorry for not being that so careful during....... saglit syang napahinto at nahirapan syang ituloy ang sasabihin.

you know"  hindi makatingin sa kanya ang dalaga na para bang nahihiya pa ito.

 

"No worries, nandyan na yan eh"  hindi rin sya tiningnan nito.  He just answered it in poker face in order to hide his true emotions.

Bakit ba nahihirapan syang ipakita kay Cielo ang tunay nyang nararamdaman.  Na sobrang masaya sya sa katotohanan na magkakaanak ulit sila.

Na hindi na rin talaga sya makapaghintay pa dito na mailabas na ang susunod nyang anak.

 

"Are you feeling alright already?  Because we still need to talk to your doctor for further instructions"  tumayo na si Yosh para lapitan ito.

"I'm a doctor, remember?"  biglang sabi nya.

"I know that, but you're not capable of giving birth your own right?"  simpatikong tugon nya dito.

"Don't worry, I will not put the life of my child in danger"

"OUR CHILD CIELO, OUR CHILD!"  matigas na sabi sa kanya ng binata.

Wala itong nagawa kundi irapan lang si Yosh.  Ngayon ngang okay na rin naman ang pakiramdam nya.

 

"Excuse me, mommy, daddy, are you fighting?" – Zian

"No son," sabay pa nilang sagot sa anak.

 

......

 

 

"BAKIT UMUWI KAYO AGAD???  EH HINDI MO PA NGA NAPAPA-OO ANG MGA INVESTORS NATIN!!!"  sigaw sa kanya ni Jayden.

 

"Jayden, lower your voice!!  Baka may dahilan sya"  si Yoshabel sabay tingin sa anak.

"Kaylangan ko nang iuwi dito si Cielo, she's 4 weeks pregnant, going to five"

"WHAT?"  sigaw ni Yoshabel.  Sa isang iglap lang ay bumagsak sa sahig ang binata dahil sa suntok ng ama nito.

 

Nabigla naman si Yoshabel  sa mga nangyari lalo na sa ginawa nito kay Yosh.

Tinambangan pa ulit ito ni Jayden at binigyan pa ng isang suntok.  Itinayo nya pa ito habang may mga dugo na sa mukha ang binata.

 

"HINDI KITA PINALAKI NG GANYAN PARA MAMBASTOS NG  BABAE, HINDI YAN ANG PINAKITA AT ITINURO KO SAYO!" at binigyan pa nya ng isa pang suntok ito.

Muli ay itinayo nya si Yosh.

 

"What now?  Anong plano mo sa kanya?  Paanakan mo lang ba sya?  Naghahanap ka lang ba ng magpaparami ng lahi mo hah"  nanginginig sa galit ang ama at ibinagsak ito sa upuan.

 

"MARRY HER!"  - Jayden.

"You know that I can't do that!"  malamig  na sabi nito sa ama.  Nagtangis ang mga bagang nya mula sa narinig sa anak.

"YOSH!"  isang malakas na sigaw ni ang narinig nila mula kay Yoshabel.

"I SAID MARRY HER!"

 

"AS I'VE SAID, I CAN'T DO THAT!"   ulit nito.

From his pocket, kinuha ni Jayden ang cellphone at nag-dial.

 

"YOU KNOW WHAT TO DO!"  malamig na sabi ni Jayden mula sa kabilang linya.

"What will you do, dad?"  napatayo na ang duguang si Yosh.

"I gave you an option but you just ignored it!  I'm so disappointed with you Yosh!"  at naglakad na papalabas ng opisina nya ang ama.

 

Tiningnan lang sya ni Yoshabel at malungkot din itong sumunod dito.

Nag-dial din ito sa telepono para tawagan ang bahay nito.

"Hello Sir"  agad na sagot ng tao sa kabilang telepono.

"Helo, Patrick, wag ka nang dumiretso dito, dun kana sa bahay  umuwi and I want you to secure the area, susunod na ako!" 

Pagkasabi nya non ay pinatay nya ang cellphone at agad na lumabas.  Bigla syang kinabahan sa gagawin ng ama. 

 

Ang totoo ay hindi nya alam kung ano ang ibig sabihin nito pero isa lang ang nararamdaman nya, TAKOT!

Hindi nya alintana ang duguang itsura nya kahit pa halos tinatapunan na sya ng tingin ng mga empleyado nya.

 

.....

 

 

Nagba-bike si Zian ng may marinig syang mga sasakyan.  Tiningnan ito ng bata mula sa labas ng gate at mula doon ay nakita nya ang lalaking naka-itim na nagsilabasan.

 

Agad na bumaba ang bata mula sa bike nito at mabilis na tumakbo papasok ng mansion.

 

"MOMMY!  MOMMY! MOMMY!"  sigaw ni Zian habang tumatakbo papasok sa loob.

Mula sa taas ay sinalubong nya ang anak.

"Why?"  - Cielo.

"Goons, bad people Mommy, outside our house"  agad na bumaba ito para tingnan ang mga sinasabi ng anak.

 

"Sino kayo?  At ano ang kaylangan nyo?"  kinakabahan na tanong niya sa mga lalaki na papasok ng bahay.

"Magandang umaga po, Mam Cielo, My name is Sebastian, Head Security Officer ng MGC, kaylangan nyo pong sumama samin utos ni Sir Jayden"

 

.....

 

Agad na ipinarada ni Yosh ang sasakyan nya the moment he arrived at his house. 

Walang body guard na sumalubong sa kanya.  Mas lalo pa syang kinabahan at mabilis syang pumasok dito at mula sa loob ay nakita nya ang  mga body guard na nagkakatipon sa isang lugar habang nagsasalita si Patrick.

 

"WHERE ARE THEY?"  sigaw nito dahilan para  makuha nya ang atensyon ng mga 'to. 

Malungkot lang syang tinignan ni Patrick dahil walang maisagot.

Agad na tinahak ni Yosh ang hagdan paakyat.

 

"CIELO! ZIAN!"  si Yosh.

 

Una syang pumasok sa kwarto ng anak.  Malinis ito at walang mga nakakalat na laruan.  Baka nandun lang sya sa kwarto nila. 

Nagtuluy-tuloy lang sya papunta ng kwarto nila.

"CIELO!"  pagkabukas nya ito ay wala sa loob ang hinahanap nya.

Pumasok sya sa loob at tinignan nya ang mga gamit ng dalaga.  It's empty.  Ang kanina pa nyang pinipigalang emosyon ay tuluyan ng lumabas.

 

 

"They left me again" 

 

 

.....itutuloy