Chapter 23 FBBF

 

Chapter 23  FBBF -  Daddy!

 

 

Third Person's  POV

 

 

"Kuya, wake up! Let's go downstairs and cook our breakfast"  Drew said.

"Just a moment Drew"  Yosh said habang natutulog pa ito.

"But it's already 6 am and mom will go to office." Pangungulit nito. 

"Kuya I have a plan"  pabulong na sabi ni Drew

agad namang bumukas ang isang mata ni Yosh  "What's that?" excited na tanong nito

"Let's follow Mommy to her office and bring her food there"  sabi nang batang babae habang natutuwa sa planong naisip.

"We should not do that, we should not leave this place according to her, she might get mad to us"  tuloy tuloy na sabi nito.

"No I don't think so, we will just surprise her"  masayang sabi pa rin nito.

"Still a No, Drew!"  tumayo na si Yosh. 

"If you don't want to, then I'll do it myself"  sabi nito sabay talikod.

Pagkatapos makagawa ng isang bacon sandwich at juice, nilagay na iyon ni Drew sa isang lunchbag.  Kinuha na nya ang backpack at isinabit iyon sa likod.

Tinitingnan lang ni Drew ang nag=aabang na Ina ng taxi at maya-maya pa'y nakita nya ang isang puting taxi na huminto sa tapat nito at sumakay doon.  Nang makita ng nakasakay ang ina sya namang labas sa tinataguan nya at pumunta sa sakayan ng taxi at nagabang doon.

"Where do you think you're going"  tanong ng kuya niya.

"At mommy's work!  If you don't want to go, I'll go there all by myself and surprise her a visit"  dire-diretsong sagot nito.  After a while, may huminto na taxi sa harapan nila at sumakay ang batang babae.  Wala namang nagawa ang kuya nito kundi ang sumunod dito.

 

"Mister, please take us to this place." Sabay abot ng batang babae sa driver ng taxi.

After an hour huminto ang taxi sa isang mataas na tower. 

Agad namang naghalungkat si Drew sa bag pero hindi pa rin natagpuan ang hinahanap.  Maya-maya pa ay tumingin ito ng nakakaloko sa kapatid.

"Psssshhh!  Aalis-alis wala naman pala dalang pamasahe!"  sabay irap at abot ng pangbayad sa driver.  Bumaba na sila sa taxi.

"WOW ang taas"  manghang sabi ni Drew habang nakikita ang MGC Tower.

"Paano naman tayo makakapasok dyan?"  tanong ni Drew.

"Madali lang yan"  - Yosh

Lumapit ang dalawa sa entrance ng tower.  Nakita nila na may babae at lalaki na papasok sa entrance.  Agad na hinila ni Yosh ang kapatid at sumabay sa likod ng dalawang tao.  Napagkamalan lang naman silang isang buong pamilya.

Tiningnan naman ng guard ang dalawang bata at ngumiti lang ang mga ito.

Maya-maya pa ay biglang nagkagulo na sa reception area.  Nalaman na kasi nila na hindi kasama ng dalawa ang kambal. 

Agad namang hinawakan at hinila patakbo ni Yosh si Drew papunta sa elevator at sumakay doon.  Tatlong guard ang humahabol sa kanila.

Agad namang sumara ang elevator at pumindot sila ng kung anu-ano.

Huminto ang elevator sa 35th floor at lumabas ang dalawa doon. 

Dali-dali silang tumakbo.  May unang pinto sila nakita at binuksan iyon.

Sumilip si Drew at tumambad sa kanya ang mga tao na hindi nya kilala.

"Hello po"  kumaway pa ito at biglang sinara iyon.

Lakad ulit sila.  At binuksan nila ang pintuan na gawa sa salamin. 

Nakita nila ang lalaki na may dala-dalang panghampas na patakbo papunta sa kanila.

Agad namang nanlaki ang mga mata nila at patalikod na tumakbo paiwas  dito.  Takbo dito at takbo doon ang ginawa ng dalawa.  Nakita nila ang bumukas na elevator at sumakay doon.

Huminto ang elevator sa 45th floor.  Lumabas doon ang dalawa.  Tila enjoy na enjoy pa si Drew sa mga nangyayari habang si Yosh naman ay panay ang isip ng paraan kung paano nila matatakasan ang mga tao na humahabol sa kanila.  Maya-maya pa'y narinig nyang sumigaw ang kapatid.

"AHHHHHHHHHH"  -Drew

Nakita ni Yosh ito na hawak hawak ng guard.

"Let go of her"  sabay takbo nya doon at kinagat ang guard.  Agad naman nitong nabitawan ang batang babae.  Hinawakan nya muli ito at tumakbo.  May unang pinto na salamin ang tumambad sa kanila kaya binuksan nya ito at pumasok.

Tumambad muli sa kanila ang isang silid na walang laman na kahit ano.  May nakita pa syang isang pintuan.  At dahan-dahan nya itong binuksan.  Doon nakita ni Yosh ang isang bilog-haba na lamesa na may mga nakaupo.  Iginala pa nya ang kanyang paningin at nanlaki ito ng makita kung sino ang tao na nakatayo at nagsasalita sa harapan.

"Mommy"  agad na bulong ni Drew.

 

 

 

Jayden's  POV

 

Mataman ko syang tinitignan, pinapakiramdaman ko kung ano nga ba ang isasagot nya sa tanong ko.  Hindi pwede ang gusto nya.

"In my own opinion, this is the best thing that we can do if we want to monitor our employees and finish all the the given tasks  spending  short amount of time only"  paliwanag ni Yoshabel. 

Gusto nya kasing mapunta sa Cebu at dun imonitor ang mga tauhan ng kumpanya which is ayokong mangyari.  Don't get me wrong.  Hindi ko pa sya napapatawad.  

Hindi sya dapat pumunta dun.  Yes, until now galit pa rin ako, but I will not let her do such things.  Where she and her man will be all alone.

Tumayo ako.  "I believe I'm making myself clear here, Ms. Martinez," I said.  

"When I said no, it's a NO! and  NO need to convince the other stockholders because I will not let them approve your plan!  IS THAT UNDERSTOOD?"  pasigaw at paggalit kong sabi and the room was filled with silence.  Nakita ko naman ang reaksyon nya. I saw defeat on her face.

Kasabay ng pagsigaw ko sa gitna ng meeting ay ang pag-alingawngaw naman ng isang maliit na boses.

"DON'T SHOUT AT MY MOM!" tiningnan ko ang pinanggalingan ng boses na iyon.

Isang maliit na boses?  At ano daw Mom?  Sino?  Si Yosh ba?

Nakita ko syang binuksan ang pinto at papalapit na sya sakin sabay sipa na umabot lang  sa tuhod ko.

Hindi naman ako nasaktan.  Ang bata, pamilyar sya.  Nalaman siguro nitong hindi ako nasaktan sa unang sipa nya kaya't sinunod-sunod na nya.

"Yosh!"  narinig kong tawag ni Yoshabelle.  Huminto naman ang bata at tumingin sa kanya.  Teka, naguguluhan na ako.  Nagsimula ng magbulung-bulongan ang mga tao sa loob.  Kasabay pa non ang isang malakas na tili na nanggagaling sa labas.

"AAHHHHHHHHHH" agad kong tiningnan iyon, isang maliit na batang babae  ang karga-karga ngayon ng isang guard, may hawak na baril.  Nakita ko naman na tumakbo ang batang lalaki dito palapit sa guard at agad-agad na kinagat niya ito dahilan para mabitawan ang batang babae at mabilis silang tumakbo papasok at lumusot sa ilalim ng conference table. 

Naguguluhan pa rin ako hanggang ngayon kasabay narin ng kaguluhan sa loob.  Nagsipasukan na rin ang mga guard sa loob para habulin ang dalawang maliit na bata. 

Tinitingnan ko lang ang mga nangyayari sa loob.

 

Nakita ko na lang na yakap-yakap na ni Yoshabel ang dalawang bata.

"EVERYONE, GET OUT OF THE CONFERENCE ROOM NOW!" 

Napatingin naman sakin ang mga guard ng may pagtataka. 

"I SAID EVERYONE EXCEPT TO MS. MARTINEZ AND THE KIDS"

I said firmly.

Nagisa-isa ng naglabasan ang mga board members habang kami nalang ni Yoshabel at mga bata ang natira.

Tinitingnan ko lang sila. Mahigpit na niyayakap ni Yosh ang mga bata habang ang dalawa naman ay pinipili itago ang sarili sa kanya.   I started to walk and approach them.

Gulong-gulo na ako.  Ang dami ko nang mga naiisip at ang dami kong gustong itanong.  Pero isa lang ang sigurado ako.

"Mommy, sorry po huhuhu we just wanted you to pay a visit"  - batang babae.  Natatawa naman ako sa mga sinasabi nito. Halata mo ang panginginig sa mga boses nito.

"I'm sorry Mommy, it's my fault, I should not let Drew force me to be here"  -  batang lalaki

Sabay niyon ang pag-angat ng mukha ni Yoshabel at pagtingin sakin. 

Naiiyak na sya.  Kita ko ang pag-taas at baba ng mga balikat nya.  At muling ibinaon ang mukha sa mga bata at yakap-yakap pa rin ang mga ito.