Chapter 4 - OPP

Chapter 4

 

 

Cielo's  POV

 

Ito ang unang araw na papasok ako ng Unibersidad de la Portaleza, ang pinakasikat na unibersidad dito sa probinsya ng Portaleza.  Napag-alaman ko rin na dito din pala nag-aaral sina MJ at Xander. 

Parehong kurso pa rin ang kinuha ko, medisina.  Maganda na rin siguro na dito ko na tapusin ang pag-aaral ko.

Samantala, habang papasok ako ay nakita ko na naglalakad pasalubong sakin sina MJ at Xander. 

 

"Hi Cielo"  nakangiting bati sakin ni MJ.  I smiled at him and greeted him as well.

 

"You didn't even tell me that you are Don Frederico's daughter."  Sabi nito.

Tiningnan ko naman si Xander pero sa iba lang ito nakatingin at mababasa sa mukha nito ang pagkabagot.

 

"heheheh hindi na rin naman kasi kaylangan pa iyong pagtuunan ng pansin"

 

"Hi Xander!"  lakas loob kong bati sa masungit na lalaki.  Tiningnan nya lang ako ng magkasalubong ang kilay nito pagkatapos ay binaling na ulit ang tingin nito sa iba.

Pahiya lang ako ng kaunti doon ahh.

 

"Oh paano, papasok na ko sa klase ko hah"  paalam ko sa kanila.  Hanggang sa maghiwalay kaming tatlo ay hindi pa rin nagsasalita si Xander.  My attitude problem talaga ang lalaking to.  Sabi ko sa sarili.

 

Papasok na ako ngayon sa una kong major subject.  Buti nalang at wala kaming naging problema sa pag-transfer sa lugar na 'to kaya naman ay agad akong natanggap at na-credit ang mga subjects na kinuha ko noong nasa Maynila pa ako nagaaral.  Tatlong major at 4 na minor ang kinuha kong subject ngayong semester. As usual, kaylangan ko na namang maghabol para lang maipasa lahat ng subject ko dito.

 

 

Nakaupo na ako ngayon dito sa nakatayo na isang kubo ng eskwelahan.  Isang oras pa kasi bago ang susunod kong subject.  Busy ako sa pagbabasa ng libro  ng Foundations of Medicine nang may biglang nagsalita.

 

"Pwede bang maki-share?"  hindi pamilyar na lalaki ang nakita kong nagtanong.

 

"Sure"  sabi ko sa kanya.

Bumalik na ako sa pagbabasa ng marinig ko ulit syang nagsalita.

 

"Bago ka lang dito ano?  Ngayon lang kasi kita nakita, ako nga pala si Jason how about you?"  tinignan ko ang kanang kamay nya na nakaabot sakin. Naghihintay ito na tugunin ko ito.  I am about to give him a hand ng may biglang pumasok sa kubo. 

Si Xander. 

Lumapit ito sa akin at ito ang kumuha ng kamay ko na dapat sana ay kay Jason.  Pagkahawak nya dito ay bigla nya akong hinila palabas ng kubo. 

 

"hey ano ba. Saan mo ba ako dadalhin?"  nagtataka kong tanong sa kanya.

 

"Hindi pa ba halata?  Eh di sa canteen, para kumain"  sagot nito sakin.

 

"Pero nakikipag-usap pa ako sa tao"  sabi ko

 

"H'wag kang magkakamaling makipag-kilala at lumapit doon o sa kahit na kanino"    nagtataka ko naman syang tinignan.

 

"I don't get you!"  sabi ko sa kanya.

 

"kabago-bago mo palang dito kung kani-kanino ka na lumalapit?"

 

"nakikipagkilala lang sakin yung tao"

 

"Hindi tao yun, kutong lupa yun!  Kutong lupa!" 

 

"Wait nga!  Nag-seselos ka ba?"  nangingiti kong tanong sa kanya.

 

"In your dreams gamot!  In your dreams!"  bigla nya akong binitawan at nauna na syang naglakad papasok.

 

"Okay!  Bahala ka, babalikan ko lang sya!"  sabi ko sa kanya at akma na sana akong tatalikod sa kanya ng bigla syang bumalik at pabalibag akong hinila.

 

"Aray!  Ano ba?!"  angal ko sa kanya.

 

"BAKIT BA ANG TIGAS TIGAS NG ULO MO HAH?"  sigaw nito sakin.

Nakukuha na namin ang atensyon ng bawat estudyante na dumadaan sa paligid ng campus.

 

"EH BAKIT KA NANINIGAW?" balik na sigaw ko sa kanya.  Nilapit pa nya ang mukha nya sakin.  Bigla naman akong kinabahan at bumilis ang pintig ng puso ko dahil sa ginawa nya.

 

"Alam mo ikaw na nga itong nililigtas sa panganib ikaw pa itong walang utang na loob"  bulong nya sakin at saka sya nag-walk out.

Naiwan naman akong tulala sa ginawa nyang iyon.  Ilang sandali  pa ay tulala pa rin ako sa ginawa nya.  Pero hindi din nagtagal ay pumasok na ako sa canteen para sundan sya.

Nakita ko sya na mag-isa lang sa table at may mag pagkain ng nakalatag dito. Kung hindi ako nagkakamali ay pangdalawahang tao ito.

 

Lumapit ako dito at humila ng isang upuan.

"Anong ginagawa mo dito?" sabi nya ng hindi tumitingin sakin.  Nakatutok lang ang mata nito sa binabasa nyang libro.  Accounting.  So accounting pala ang kinukuha nya.

 

"Sabi mo kakain tayo dito"  I told him and sit on the chair.

 

"Sorry na sa inasal ko kanina"  sabi ko pa.  Pero wala naman akong nakuhang sagot galing sa kanya.

 

"Sabihin mo nga, paano ka nakakapag-aral sa eskwelahan na to?"    bigla nya naman akong tinitigan ng masama.

 

"Hey, don't get me wrong!  Gusto ko lang naman malaman ehh!"  sabi ko dito.

But then again, I get no answer.

 

"HE'S 100% SCHOLAR IN THIS PRESTIGIOUS SCHOOL."  Biglang may babaeng nagsalita sa likuran ko.

Isang magandang babae wearing lace skirts above the knees and Freaopencuttops collored in black.  Lumapit sya samin at humila din ng upuan sa tabi ni Xander.   

 

"Hi Xander"  nakangiti nyang sabi dito.  At tumingin naman sakin. 

 

"Hello there, I'm Jacky"  inabot nya ang kamay sakin.  Hindi agad ako nakapag-react agad dahil hindi pa napo-proseso sa utak ko kung sino ba tong babae na to at ganon nalang sya kung makalapit kay Xander.  Kapangalan ko pa sya.

 

"Ahh eehh I'm Cielo"  pambawi kong sabi sa kanya.

 

Tinignan ko ang table  namin.  Pangadalawahan lang ang nakahanda.  Kung ganon para kay Jacky itong isang pagkain.  Hayy naku Cielo, wagas lang maka-assume na sayo yan hah.

 

"By the way, just so you know, I'm Xander's ex-girlfriend.  Pero malapit na rin kaming magkabalikan."  biglang sabi nito.  kaylangan pa ba nyang sabihin iyon.  Agad naman syang tinignan din ng masama ni Xander at tumingin naman sya sakin.

 

"Will you stop your f*cking m——

 

"Really?  I'm so happy for the both of you"  pagsingit ko sa pagsasalita ni Xander.  Bigla naman syang napatingin sakin.

 

"I have to go"  tumayo na ako at tumalikod sa kanila.  Walang lingon-lingon na nagpatuloy ako sa paglalakad.  Bigla akong nakaramdam ng pagkapahiya kanina.  Bakit nga ba ganon.  Ex-girlfriend ex-girlfriend na yan!  Biglang bumalik ang sakit na naramdaman ko nung hiniwalayan ako ni Michael.  Hiniwalayan nya ako dahil sa ex-girlfriend nya na yun ehhh!

Pero bakit naman ako nasasaktan ngayon?  Bakit bigla akong nakaramdam ng panghihina nung malaman ko na may nililigawan na pala yung masungit na yun.

 

Last subject na pero hindi pa rin tapos magdiscuss ang professor ko sa Histology.  Kumakalam na rin ang sikmura ko dahil nakalimutan ko lang naman mag-lunch kanina because of what happened earlier.  My goodness, gutom na talaga ako.

 

"Okay!  Class dismissed!"  parang biglang lumiwanag ang paligid ko at agad na ako tumayo para mag-ayos ng mga gamit.  It's 4:30 in the afternoon at may oras pa ako para kumain bago umuwi.

 

Nakalabas na ako ng gate ng eskwelahan at hinihintay ko nalang na mag-redlight para makatawid ako sa kabilang kalsada.  Nandodoon kasi ang isa sa pinaka paborito ko sa lahat na fast-food.

Habang naghihintay ako ay naramdaman ko nalang na may isang lalaki na pumantay sakin.  Pamilyar sakin ang pabango nya.  I know it's him.

 

Hindi ako nag-abala na lingunin sya, baka kasi makain ko sya sa sobrang gutom ko ngayon, mukha pa naman syang masarap.  Hahah joke lang yun syempre.

 

"Hindi ko sya nililigawan at mas lalong hindi ko sya naging girlfriend"  nabigla naman ako sa sinabi nyang iyon.  What is he trying to say?  Tanong ko sa sarili ko.

 

"Gamot."  Napatingin naman ako sa tawag nya sakin.  Bigla naman nyang iniiwas ang tingin nya sakin.

 

"Si Chacky, hindi ko sya naging Ex!"  bigla namang natawa ang isip ko sa narinig na pangalan mula sa kanya.  Chacky daw diba Jacky yun.  Natuwa naman ang puso ko sa narinig ko sa kanya at para bang biglang may mga kabayo na naguunahan sa dibdib ko sa sobrang bilis ng tibok nito.  tiningnan ko sya.

 

"It's Jacky!"  sabi ko dito.

 

"Whatever!"  pairap na tugon naman nito.  Sure na talaga ako dito, may attitude problem 'tong taong to.

 

"And what are you trying to say?"  tanong ko sa kanya.  Buti nalang at nasabi ko pa iyon inspite of the fact na halos wala na ako sa focus ko dahil sa kanya.

 

"Let's go!"  kinuha nya ang dala-dala kong mga libro at hinawakan nya ako sa braso.  Para bang may maliliit na kuryente na kumapit sakin at sobra itong nagdadala sakin ng kakaibang pakiramdam.  Kinilig naman ako sa ginawa nyang pagkuha ng mga libro na hawak-hawak ko.  Nag-redlight na pala.

 

 

Sabay kaming pumasok ng Jollibee.  Sinundan ko lang sya hanggang sa may nakuha syang table.  Inilapag nya ang mga libro ko at gamit nya doon. 

Nakatalikod na sya ng bigla ko syang tinawag.  Sya namang paglingon nya.  The way he looks and stare makes my heart stumble at beats fast. 

"What?"  pag-uulit nya.

Kinuha ko ang wallet ko sa bag at ibibigay ko na sana ito sa kanya.

 

"Don't insult me, gamot!"  sabi nya at tumalikod ulit.  Wala naman akong nagawa kundi ang umupo lang.

 

Nakita ko na sya na may dala-dalang tray ng pagkain.  Isa-isa na nya itong nilagay sa table namin and we started to eat.

 

"Anong year mo na nga pala?"  tanong ko sa kanya habang kumakain.

 

"3rd"  maikling sagot nya.

 

"Ahhh"  yun lang ang nasabi ko.  Grabe, isang tanong isang sagot lang ang naging sistema namin the entire time.  Nananatili lang sya laging puro sagot lang, wala man lang follow-up question sa kanya.