Chapter 15 FBBF

 

Chapter 15  FBBF -  The Broken Prince Part 2

 

 

 

Flashback

 

 

Yoshabel's POV

 

 

Nandito na ako ngayon sa restaurant kung saan kami muli magkikita ng Mama ni Jayden. 

 

Tahimik ko lang syang hinihintay.  Tuluyan ko na ngang tinapos ang kung anong meron kami.  Parang tinapos ko na rin ang sarili kong buhay.

 

At sa mangyayari mamaya, alam ko na tuluyan na syang mawawala sa akin.

 

Dumating na ang hinihintay ko.  Sumunod ako sa kanya at sumakay sa itim na sasakyan.  Tahimik lang kaming lahat sa loob nito.  Wala na akong gana.  Ayoko ng mabuhay pa.  natatawa nga ako ehh, nagawa kong saktan si Jayden.  

 

Huminto ang sasakyan sa isang mataas na  condominium.  Medyo mahaba-haba din ang naging byahe namin.  Hindi ko lang alam kung nasaang parte na kami ng Pilipinas, wala akong pakialam. Sana pagkatapos ng lahat ng ito, mawala na ako, yung hindi na ako magising pa.

 

Pumasok kami ng mama nya sa isang condominium dito.  Sa itsura pa lang nito, halata mo na lalaki ang may-ari. 

 

"Take your seat,"  she said.

 

umupo lang ako ng walang imik, nakatulala, nakatingin lang sa isang direksyon. 

Naglalakad  palapit sakin ang mama nya.  May dala-dala itong baso ng tubig.

 

 

"Here, drink this"  -she said.

 Inaabot nya sakin ang isang gamot at tubig.  Tinitigan ko lang ito.  Para bang kapag kinuha ko ito, mawawala na talaga sya sa akin ng tuluyan.

 

Inabot ko na sa kanya ang mga binibigay nya.  Tinignan ko ang maliit na gamot na hawak ko.  Pag-ininom ko to, hindi ko na sya makikita.  Kapag ininom ko to, wala na talagang pag-asa sa amin.

 

Pero kahit ano pa ang mangyari, isa lang ang sigurado ako, itong puso kong ito, matutulog na panghabang-buhay. 

 

I drink the medicine and after that, everything went black.

 

 

 

......

 

 

"MGA HAYOP KAYO"  isang malakas na tinig ang nakapagpagising sakin.  At isang malakas na kalabog ang sinundan nito.

 

 

Dinilat ko ang mga mata ko kung ano nga ba ang nangyari sakin.  Napansin ko ang lamig ng paligid.  Nang tingnan ko ito,  dalawang lalaki ang nag-aaway sa sahig.  Isang hubad na lalaki ang kanina pa pinagsusuntok ng kung.... Wait.  Si ..

"James?"  nasambit ko na lamang.  Nakikita ko sya ngayon na hubo't hubad habang pinagsusuntok ni Jayden.  Tatayo na sana ako para awatin sila ng mapansin kong hubad din ako at walang saplot sa katawan.  Anong nangyari?  Tanong ko nalang.  So eto pala ang plano ng mama nya.

 

"WALANG HIYA KA! PUT*NGNA KA!  PAPATAYIN KITANG HAYOP KA" halos rinig kong sigaw ni Jayden.

 

Ibinalot ko ang kumot sa sarili ko.  At dinaluhan sila.

 

"Jayden, tama na"  pinipigilan ko na sya.  Pero sadyang malakas lang talaga sya.

 

"Jayden, tama na please" niyakap ko na sya paatras at pinipigilan.  Gosh, baka makapatay sya. Pero hindi pa rin sya nagpapaawat. 

 

Lumipat ako at pumunta sa side ni James, pinagsusuntok nya pa rin ito.  Pero natigilan ito ng humarang na ako.

 

"AKO PATAYIN MO NA RIN AKO!"  sigaw ko Na nagpahinto sa kanya! 

 

"PLEASE!  PATAYIN MO NA LANG DIN AKO!"  umiiyak kong sabi habang nakayuko.

 

 

"AHHH PUT*NGNA LANG!"  sigaw nya at biglang tumalikod sabay suntok sa pader.

 

 

"ANG SAKIT-SAKIT NA TALAGA" 

"ANG SAKIT-SAKIT NA AHHAHAHAAH"  

sigaw nya habang pinagsusuntok ang pader.

 

 

Halos mabasag ang puso ko sa nakikita ko sa kanya.  He's so broken, so am I. 

Humarap sya sa akin at bigla akong sinugod.  Hinawakan nya ako sa magkabilang balikat at malakas na isinandal sa pader.  Itinaas nya ang kamao nya at nakatutok ito nakatutok ito sakin ngayon.  Bigla akong napapikit sa takot.

 

Pero hindi ako ang natamaan bagkus ang pader.  Ano na ang ginagawa nya sa sarili nya.  Pinagsusuntok pa nya ito ng paulit-ulit hanggang sa mawalan na sya ng lakas.

 

Tahimik na ang paligid.

 

Nakaupo lang sya sa isang tabi. 

 

"This will be the last!  Ayoko ng makita ka pa kahit kaylan.  Namumuhi ako sayo, nagpakatanga pa ako sayo.  Kung sya talaga ang gusto mo, pwes magsama kayong dalawa"  malamig nyang sabi.  Tumayo na sya at nagtuloy-tuloy ng lumabas.

Naiwan akong tulala, patay, at wala ng halaga pa para sakin ang mabuhay.

 

End of Flashback

 

 

Yoshabel's POV

 

 

2 pm na at wala na ako masyadong ginagawa ng biglang may pumasok.  Sir Renz.

"Hello Yosh!"  bungad na bati sakin nito

"Oh hi!"  napadaan ka? – ako

 

"Wala lang, tatanong ko sana kanina kung bakit hindi mo ko hinintay, kala ko ba magsasabay tayo ng lunch?"  tila may pagtatampong sabi nya.  Oo nga pala. Naku nakalimutan ko na.  pero may naalala ako.  Tumingin-tingin ako sa paligid at may hinanap ako.  Maya-maya pa'y nakita ko na ang hinahanap ko. 

 

"Excuse me lang hah."  Sabi ko sa kanya.  Pumunta ako sa CR at may kinuha ako na puting tela doon.  Nagtataka naman syang napasunod ng tingin sa ginagawa ko.

"Ayan tapos na"  bulong ko sa sarili ko.  Tinakpan ko lang naman ang CCTV ditto.  Mahirap na.  Aba unfair yun nu, office ko lang ang may CCTV tas sa iba wala.

"Baka lang kasi naka on" sabi ko sa kanya.

"Anyway, mabalik tayo sa topic, pasensya kana kanina hah, may nagyaya kasi ng early –"" biglang naputol ang sinasabi ko dahil biglang tumunog ang Intercom ko. 

"Excuse me again,"  ngiti kong sabi kay Renz, at sinagot ito.

"Yes Andy?"  - ako

"Mam, Mr. CEO is on the line 1"

Ano naman ba kaylangan nya.

"Ok Andy, thanks!"   I said and I pressed the line 1 button.

"Yes Sir, Yosh speaking" turan ko sa kanya.

"REMOVE THE TOWEL OR ELSE I'LL GO DOWN THERE AND YOU WOULDN'T LIKE WHAT WILL HAPPEN"  halos mabingi ako sa sigaw nya.

"But that's against my privacy Sir"  reklamo ko

"One.."  bilang nya

"Ano bang problem----

"TWO"  sya pa yan

"I will not do what you wanted  me to do Sir"  sigaw kong sabi sa kanya at ibinagsak ang telepono.

"Are you ok?"  tanong ni Renz sa akin.

"Yes I am"  "sorry hah, hindi tayo masyadong makapagusap.  Nasaan na nga ba tayo?"  tanong ko sa kanya.

"about lunch" – Renz

"Oo nga pala, anyway sorry hah, yun nga napa-aga ang lunch ko kanina, I'm so sorry if I didn't inform you about that." Tuloy-tuloy kong sabi.

"Ok!  Apology accepted!  But you have to make up with me, how about dinner?"  tanong nya.

" Thank you for that , and about the dinner, my answer is -----

"I BELIEVED THAT YOU TWO SHOULD BE DOING THEIR DESIGNATED WORK FUNCTION OF THIS COMPANY"  

 

Nagulat kami ni Renz at napatingin sa pinanggalingan ng boses.