Chapter 26 FBBF
Chapter
26 FBBF - The Surprise
Third
Person's POV
"Wag
mo pong sigawan ang kapatid ko! Natatakot sya" pagtatanggol ng kuya
nito.
"Aba't
kinakampihan mo pa yan? Hindi ba kayo tinuturuan ng magandang asal ng mga
magulang nyo?" sabi nito.
Inabot
ng lalaki ang kamay ni Drew at hinihila na ito.
"Kuya,
Kuya wahhhh uwaaaaa help me" iyak ng batang babae.
"Let
go of her, bitawan mo sya, let go of her, you're hurting her! Let
go" sigaw
ni Yosh habang tinatanggal nya ang kamay ng lalaki sa mga braso ng kapatid.
Nagulat
nalang si Yosh at nanlaki ang mga mata nito ng makita na bumagsak ang lalaki sa
lupa.
"Ayos
lang ba kayo, may masakit ba?" sabi ni Yoshabel sabay yakap sa
dalawang bata.
"YOU
SON OF A BITCH!" sabi ni Jayden at muling sinuntok ang lalaki.
Pinagtitinginan
na sila ng mga tao doon.
Sinugod
pa ulit ito ni Jayden.
"Wala
kang karapatan na hawakan kahit pa ang mga dulo ng daliri ng mga anak
ko" at sinusuntok-suntok pa nya ito ng paulit-ulit.
"Pagbabayaran
mo 'to" "I'll
kill you, you Moron" hindi pa rin sya tumitigil.
Nagdatingan
na ang mga guard ng eskwelahan at inawat na sila.
"Don't
touch me" sabay suntok naman ni Jayden sa guard.
"Daddy!"
tawag ni Drew sa ama na syang kumuha ng atensyon nito. Agad naman nya
itong nilapitan at niyakap ang anak.
"Sinaktan
ka ba nila anak? Tell me, ako ang bahala sa kanila."
"No
Daddy, let's go home na po" sabi nito habang nakayakap sa ama.
"Okay,
we'll go home and I will never let you return in this place.!" sabi
pa ni Jayden.
Kinarga
na nya ang batang babae habang hawak-hawak naman ni Yoshabel si Yosh.
Pasakay
na sila ng sasakyan ng biglang magsalita si Yosh.
"You
were always involved in trouble" nakatingin ito sa kapatid.
"But
I'm not always the one who starting it." depensa naman nito.
Sa
likod nakaupo ang dalawa habang nakikinig naman si Yoshabel at Jayden sa
unahan.
"Sometimes
kasi, wag kang papatol sa kanila" tumingin sa labas si Yosh.
"Ehh
bakit ba, perhaps, you're always there to save me and fight for me kuya, so no
worries" umirap naman ang batang babae.
Tumayo
si Drew at sabay yakap kay Jayden sa likuran nito while driving.
"Thank
you Daddy for saving me earlier, aside from kuya, You're my
Superman!" she said.
"What
happened earlier Drew? Your brother is correct, you're always in
trouble." Yoshabel said.
Jayden
just then looked at her on the mirror.
"Chelsea
said that I don't have Dad, that Kuya and I are just accident that's why we're
here." Sabi nito. "Is it true Mommy? That we're
only an accident?" she added.
"No
Baby, that's not true" Jayden stopped the car then looked at the
twins.
"You
were here because you're Mommy and I made love six years ago and you are the
fruits of our love making during that time" Jayden explained.
Yoshabel's
face turned red as Jayden winked at her.
Bigla
namang nanlaki ang mga mata ni Drew.
"Love
making daddy? How's that? Gusto ko rin po!" masiglang
tanong niya.
"Drew,
you should not think of that as early as our age, that's for adult only" biglang
salita ni Yosh.
Agad
namang nagtinginan sina Jayden at Yoshabel na para bang nagtataka sa komento ni
Yosh. Jayden is about to say something pero tinignan sya ng masama ni
Yoshabel.
"Don't
worry baby, starting today, Daddy will always be with you and I'll make sure
that no harm will come in your way as long as I'm alive" Jayden
said.
"This
is not our way home, where are we going?" Yosh suddenly asked.
"And
that's secret for now" Jayden said.
"Why
secret?" - Yosh
"Because
it's a surprise" - Jayden
"SURPRISE?
Yehhey , I love surprises" magiliw na sigaw ni Drew.
"Drew,
sit down, baka matumba ka" sabat naman ni Yoshabel.
"Okay
Mommy!" at umupo na nga ito.
Hinawakan
naman ni Jayden ang kamay ni Yoshabel habang nakatingin ito sa daan.
Yoshabel's
POV
Jayden's
car suddenly runs slowly. Napansin ko lang, pamilyar itong lugar na to
ehh. Hawak-hawak pa rin nya ang isang kamay ko.
"Hindi
ka pa ba namamawis? Pwede mo nang bitiwan" sabi ko sa kanya.
"Wag
kang mag-alala, hindi pa naman" sabi nya naman.
May
nakikita na akong mataas na gate, napuntahan ko na to.
I
looked at the twins and found them sleeping and returned my eyes in front.
Nakita
ko naman na bumubukas na ang mataas na gate at diretsong tinahak iyon ni
Jayden.
Bumaba
na kami ng sasakyan at pinuntahan ang kambal.
Binuhat
ni Jayden si Drew habang nagising naman agad si Yosh.
Nakaabang
na ang mga taga-bantay siguro dito.
Tiningnan
ko ang paligid, nadako ang paningin ko sa dalawang tao na nakatayo malapit sa
pintuan ng bahay.
Agad
akong tumakbo para lapitan sila at mayakap.
"Matagal-tagal
ka rin naming hindi nakita anak" sabi ni Mama
"Namiss
ko po kayo ng sobra, akala ko po may masamang nangyari na sa inyo
Mama." Naluluha kong sabi.
"Papa!"
sabay yakap ko naman sa kanya.
"Pinalipat
kami dito ni Senyorito simula nung umalis ka, ang sabi nya, kami na daw muna
ang magbantay dito" sabi ni Mama
Tinignan
ko naman si Jayden at nakita kong tinitingnan nya si Drew.
"Lalo
ka pang gumanda ahhh" tiningnan ko naman sya.
"Kayo
naman po parang hindi tumatanda, bumabata po kayo, bakit ang gwapo nyo pa
rin" pagbibiro ko sa kanya.
"Anak,
bakit ka naman biglang nawala" tanong ni Mama,
"Mahabang
istorya po, pero kukwento ko po sa inyo mamaya" I told them.
"Mommy!"
rinig kong tawag ni Yosh.
"Ahh
sya nga po pala, gusto kong ipakilala sa inyo ang mga apo nyo." Sabi
ko sa kanila.
Agad
naman silang nabigla.
"Mga
apo?" they said in unison.
"Opo"
naglalakad ng palapit sina Jayden karga-karga si Drew habang hawak sa kamay
nito si Yosh.
"Mama,
Papa, ito po ang kambal ko, si Yosh at si Drew" sabi ko sa
kanila. "Anak po namin ni Jayden." I added.
Nakita
ko naman ang pagkabigla sa kanilang mga mukha.
"Yosh,
they are your lolo and lola, Mommy's mama and papa." Sabi ko kay
Yosh.
"Magandang
araw po" Yosh said. inabot niya ang kamay nila at nag-mano.
Nilapitan
nila si Yosh,
"Aba't
kagwapong bata ahh" sabi nila.
Nagising
naman si Drew sa mga bisig ni Jayden.
"Magandang
umaga ho, kamusta na po kayo?" magalang na sabi ni Jayden.
"Magandang
umaga din Senyorito, eto ayos naman" sabi ni Mama.
"Baby,
say Hi to lolo at lola" sabi ni Jayden kay Drew.
"Hello
po, lolo at lola" inabot nito ang kamay nila at nag-mano.
......
Gabi
na palabas na ako ng kwarto ng kambal. 10 na ng gabi. Pumasok na
ako sa kwarto namin para hanapin si Jayden pero hindi ko sya natagpuan
doon. Sinubukan kong bumaba just to find him.
"Manang,
nakita nyo po ba si Jayden?" tanong ko sa nakasalubong kong katulong doon.
"Kainuman
po sya kanina ng papa nyo sa garden, baka po doon nyo sya makita."
Sabi
nya sa akin.
I
walked towards the garden and found him sleeping on the bench, nakayuko sya at
amoy alak nga sya pero hindi naman gaano.
"Iinom-inom
hindi naman pala kaya, nakatulugan pa dito." Parinig ko sa kanya.
"Jayden,
wake-up, akyat na tayo sa kwarto" panggigising ko sa kanya.
Pero
wala pa ring sagot.
Inakay
ko na sya patayo.
Nakita
ko naman syang nag-angat ng ulo at tinignan nya ako.
Bigla
naman syang bumitaw.
"Ayoko
pang umakyat" biglang sabi nya.
"Eh
ano naman ang gagawin mo dito? Look, your hardly drunk, tara na sa
kwarto matutulog na tayo." Sabi ko
Pero
tumayo lang sya at naglakad papunta sa tabi ng puno, ginawa nyang sandalan iyon
para tumayo sya ng nakatalikod sa akin.
"Mauna
ka na, hindi pa ako inaantok." Rinig kong sabi nya.
"Jayden,"
niyakap ko sya, I'm at his back.
Hindi
pa rin sya tumitingin.
"Gusto
ko kumain ng maasim na maasim na mangga na may masarap na bagoong tapos Ice
cream yung ube flavour ahh" sabi ko sa kanya habang yakap-yakap ko
sya.
Bigla
naman sya sakin tumingin at may sumilay na magandang ngiti sa kanya. Alam
ko naman na ito ang dahilan ng pagmamaktol nya. hinila nya ang mga kamay ko at
naglakad kami papasok ng kitchen.
"Wait
for me there okay?" He said at dali-dali syang tumakbo paalis.
Natawa
lang ako sa ginawi nito. Hindi nga talaga sya mabilis malasing,
nagmumukmok lang talaga sya kanina.
Earlier
kasi nangungulit sya kung ano daw ba gusto kong kainin na hahanapin nya.
Kaya ayun.
...itutuloy
Author's
corner
What
to wait
1. The
come-back of The Montereal King and Queen – abangan kung anong disaster ang gagawin
nya kay Yoshabel at ano ang mangyayari sa kambal.
2. Next
chapter title: The Sweetest Surprise (SPG)
Comments
Post a Comment