Chapter 29 FBBF
Chapter
29 FBBF - Family Day
Jayden's
POV
"Ano
ba ang plano mo sa amin ng mga anak mo? Sa akin ano ang plano mo?
Sa fiancé mo? Sa mga magulang mo? Anong plano mo hah?"
tuloy-tuloy kong tanong.
"See?
Wala kang plano, wala kang konkretong plano! Eh ako?
Parausan? Kapag naiinitan ka? Magiging kabit mo?" dagdag
ko pa.
Lagi
nalang itong mga salitang to ang lagi kong naaalala. Ilang araw ko na ba
silang hindi nakikita? Mga apat na araw na and I admit, miss na
miss ko na ang pamilya ko.
At
sa loob ng apat na araw na pagkalayo ko sa kanila, I am now fixing
everything. Kaylangan ko nang itama ang mga mali. Just like what Yoshabel
said, I have to plan everything. Pero isa lang naman ang sigurado ako
ehh, yun ay ang plano na sila ang mga makasama ko habang buhay. Mahal na
mahal ko siya at ayokong malayo pa sya sa akin ng tuluyan.
Maya-maya
pa ay may narinig akong ingay sa labas kasabay ng biglang pagbukas ng pintuan
ng opisina ko.
Niluwa
niyon si Elaine na hinihingal at bakas mo sa mata nya ang galit. Nasa
likod naman nito si Sebastian.
"Sir,
sorry po kung hindi ko sya napigilan." Hinging paumanhin ni
Sebastian.
"It's
okay Sebastian just leave her to me" sabi ko dito.
"Now,
will you explain what's the meaning of this!" sabi nya sabay bato ng
cellphone.
"As
simple as that Elaine, I'm breaking up with you, no marriage at
all!" walang gana kong sabi at patuloy pa rin ako sa pagkalikot sa
computer ko.
"GANUN-GANON
NA LANG BA YON? FIVE YEARS JAYDEN! FIVE YEARS AKONG NAGHINTAY
SAYO!" lumapit
sya sa table ko. "And then what? Ito lang ang
mangyayari? Sabihin mo nga, dahil ba ito sa haliparot mong EX-GIRLFRIEND?
TAMA BA AKO?"
Nagpanting
ang tenga ko sa narinig ko sa kanya kaya agad ko syang nilapitan at sinakal!
"WAG
NA WAG MO SYANG PAGSASALITAAN NG GANYAN!" pabulong
ngunit may pagbabanta kong sabi sa kanya.
Binitawan
ko na sya saka tumalikod dito.
Naramdaman
ko naman syang yumakap sakin.
"JAYDEN,
PLEASE, PLEASE, WAG MO NAMAN GAWIN SAKIN TO! WAG MO KONG IWAN
PLEASE" pasusumamo nya.
"Akala
ko ba nagkakaintindihan na tayo Elaine? Di ba pinagusapan na natin
to? Di ba ikaw ang may gusto nito? Ikaw lang ang nagpilit? At
kaIlanman hindi kita minahal, iisang babae lang ang minahal ko at ang minamahal
ko!" sabi ko sa kanya.
"Mahal
na mahal kita Jayden" sabi nya sabay halik sa akin. Hindi na
ako nagulat pa. Pinakiramdaman ko ang mga halik nya. Hindi ito ang
halik na hinahanap-hanap ko. Hindi ito ang halik na gusto kong matikman
oras-oras. Iba talaga basta sya ang humahalik sa akin, may ibang ligaya
na dala sa akin.
Tinulak
ko na sya.
"We're
over Elaine! I hope that that will be the last! I don't want to see
you anymore!" sinabi ko sa kanya sabay talikod na.
"Tandaan
mo Jayden, this is not the last, remember this, sa akin ka rin babagsak and
I'll make sure of that" sabi nya at narinig ko nalang ang
pagsara ng office ko.
I'm
really missing her. I'm missing her kisses, her body, her voice, her
scents, and everything about her.
Maya-maya
pa ay narinig kong nagsalita si Sebastian.
"Sir
nandito po si Mam Yoshabel kanina---
"WHAT?
ANONG ORAS? BAKIT HINDI MO MAN LANG SINABi?" pasigaw na tanong
ko.
"Nagmamadali
daw po kasi sya at pinapapabigay nya po ito, kaylangan nyo daw dito
makaattend"
Kinuha
ko naman ang papel na inaabot nito at binuklat na iyon.
.......
Yoshabel's
POV
"melabs,
tara na, pasok na tayo sa loob, mag-start na ang presentation" yaya
ko kay Drew.
Nakaupo
kami ngayon sa fetcher's area. Hinihintay pa rin kasi nya ang daddy
nya na dumating.
Hindi
pa rin ito sumasagot.
"Ayoko
po Mommy kumanta kapag wala ang Daddy, ayoko po" sabi nya.
"Drew,
wag na matigas ang ulo, let's go, Dad is not coming" saad naman
ni Yosh.
"No!
The family day is useless if we're not complete! Gusto ko pong makita ang
Daddy, gusto ko syang makita, Mommy, please dun nalang tayo sa office
nya, ayoko na dito"
Maya-maya
pa'y may dumaan na isang pamilya sa harapan nila, masaya ito at nagtatawanan
pa, madami ring mga dala-dalang pagkain.
"Mommy,
tara na po, hindi nalang po kami aatend," biglang nagsalita
si Yosh
"Tama
Mommy ayoko na po pumunta doon sa loob, puntahan nalang po natin si
Daddy." naluluhang
sabi nito habang hinihila ang kamay ko "punta tayo kay
Daddy, please po, papakabait po ako! Please Mommy!" - Drew
"Drew!
Hindi na darating ang Daddy, okay? Hindi na sya darating! Kaya
let's go!" sabay ko namang hinila ang kamay nya.
"No!
No! Darating sya Mommy, your lying, your lying, uwaaahhhh uwaahhhh Daddy, asan
kana ba Uwahhh uwahhh umuwi kana uwaaahh uwaahh" tuluyan na nga
syang umiyak.
"Drew
tumayo ka nga dyan, nahihirapan na si Mommy sayo!" pagyayaya nito.
"Ayoko
po! Uwahhh, uwahhh I want to see Daddy! Uwaahhhh uwaaahh
Daddy! Daddy!"
........
Third
Person's POV
"Sh*t!
Bakit naman ngayon pa nagkaroon ng heavy traffic."
He
looked at his watch. "7:30 na! F*ck! 8 magsisimula ang
program.! May nakita si Jayden na store, agad syang bumaba ng
sasakyan at lumapit sa security guard ng store.
"Sir!
Iyon po ang sasakyan ko, will you do me a favor? Patabi naman ng sasakyan
ko, ito ang susi may kaylangan lang akong puntahan, importante lang! ako
na ang bahala sayo pagbalik ko!" tuloy-tuloy na sabi ni
Jayden. Agad nyang inabot ang susi at nagsimula na syang tumakbo papunta
sa eskwelahan ng kambal.
Tumatakbo
pa rin sya ng tumatakbo. Hanggang sa makita na nya ang gate ng
eskwelahan. Tinignan nya ang relo, it's already 8:25, "baka
nagsimula na iyon" bulong ni Jayden sa sarili. Agad na
nyang tinungo ang gate at pumasok doon.
As
he entered the gate, may narinig syang malakas na iyak. Lumapit sya sa
lugar na pinanggagalingan niyon. Nagtago muna sya sa likod ng pader.
"No!
No! Darating sya Mommy, your lying, your lying, uwaaahhhh uwaahhhh Daddy, asan
kana ba Uwahhh uwahhh umuwi kana uwaaahh uwaahh" rinig na iyak ng
anak na babae.
Bigla
naman sya nakaramdam ng kagalakan at kasiyahan. Hindi nya akalain na
hinahanap pala talaga sya ng mga anak nya.
"Drew
tumayo ka nga dyan, nahihirapan na si Mommy sayo!" rinig nyang sabi
ng anak nyang lalaki.
"Ayoko
po! Uwahhh, uwahhh I want to see Daddy! Uwaahhhh uwaaahh
Daddy! Daddy!"
Para
bang biglang kinurot ang puso nya sa narinig. Napapaluha na rin sya sa
mga naririnig.
......
Hindi
na alam ni Yoshabel ang gagawin nya. Hindi nya rin naman sya masisisi.
At
mas lalo pa ngang lumakas ang iyak ng anak.
"Uwahhh,
Daddy! Daddy! Daddy! Uwaahhhh"
Tumalikod
na lang sya dahil naiiyak na rin ito sa mga nangyayari. Si Yosh naman ay
tahimik lang. Hindi na rin nya alam kung paano pa ba nya papagaanin ang
nararamdaman nito. "This is all my fault" sabi ni
Yoshabel sa sarili.
"Uwahhh,
Daddy! Daddy! Daddy! Uwaahhhh" patuloy pa rin sa
pag-iyak ito.
"Daddy
ko! Uwaahhh uwahhh uwaahh"
"Bakit,
sino nag-away sa Baby ko?" biglang tanong ng isang
panglalaking boses.
Bigla
namang natigilan si Yoshabel sa narinig na boses. Kilala nya itong boses
nato.
Natigilan
sa pagiyak si Drew at nilingon ang taong nagsalita.
Mas
lalo pa itong umiyak ng malakas at akmang nagpapakarga
"Daddyyyy!
Daddyyy!"
Jayden's
POV
Agad
kong binuhat ang anak ko.
"Bakit
ka umiiyak? You're a big girl now, dapat sinusunod mo si Mommy, magiging
ate ka na nga diba?" sabi ko sa kanya.
Bigla
nya nalang akong niyakap.
"Daddy,
I thought you leave us again! Hindi ka naman po kasi nagpapakita!
Miss na miss kana po namin nila Mommy!" sabi nito habang umiiyak
"Tahan
na, Daddy won't do that and will never do that, okay? I'm just busy
in the office." Tiningnan ko naman si Yosh na nakaupo lang,
kinuha ko rin sya at saka binuhat.
"No
need to carry me, I'm big boy now" sabi nya.
"Hindi
pa kaya, namiss ka rin ni Daddy ehh, saka big boy kana kapag nakuha mo na ang
kagwapuhan ni Daddy" sabi nya.
"I'm
handsome already" sabi naman nito. Mahigpit ko silang
niyakap. Grabe, na miss ko talaga sila. This is where I belong.
"Daddy,
na miss ka rin po ni Mommy" nakangiting bulong ng anak kong
babae. Binaba ko na sila tapos pinantahan ko ang nakatalikod na si
Yoshabel. Pagkatapos ay niyakap ko sya kahit nakatalikod pa sya.
"I
missed you!"
I said habang yakap yakap sya.
"Jayden,
yung mga anak mo nakatingin" she said.
"ANAK
NATIN, isa pa alam naman nila" sabi ko pa.
"Ayiiiiiieeeh"
sabi ni Drew na animo'y nangaasar pa.
"Let's
go inside, kakanta ka pa diba?" tanong ko kay Drew. Binuhat ko
na sya at hawak-hawak ko naman ang isang kamay ni Yosh at pumasok na nga kami
sa loob.
Comments
Post a Comment