Chapter 29 FBBF

 

Chapter 29  FBBF -  Family Day

 

 

Jayden's  POV

 

 "Ano ba ang plano mo sa amin ng mga anak mo?  Sa akin ano ang plano mo?  Sa fiancé mo?  Sa mga magulang mo?  Anong plano mo hah?"  tuloy-tuloy kong tanong.

 

"See?  Wala kang plano, wala kang konkretong plano!  Eh ako?  Parausan?  Kapag naiinitan ka?  Magiging kabit mo?"  dagdag ko pa.

 

Lagi nalang itong mga salitang to ang lagi kong naaalala.  Ilang araw ko na ba silang hindi nakikita?  Mga apat  na araw na and I admit, miss na miss ko na ang pamilya ko.

At sa loob ng apat na araw na pagkalayo ko sa kanila, I am now fixing everything.  Kaylangan ko nang itama ang mga mali. Just like what Yoshabel said, I have to plan everything.  Pero isa lang naman ang sigurado ako ehh, yun ay ang plano na sila ang mga makasama ko habang buhay.  Mahal na mahal ko siya at ayokong malayo pa sya sa akin ng tuluyan.

Maya-maya pa ay may narinig akong ingay sa labas kasabay ng biglang pagbukas ng pintuan ng opisina ko.

Niluwa niyon si Elaine na hinihingal at bakas mo sa mata nya ang galit.  Nasa likod naman nito si Sebastian.

"Sir, sorry po kung hindi ko sya napigilan."  Hinging paumanhin ni Sebastian.

"It's okay Sebastian just leave her to me"  sabi ko dito.

"Now, will you explain what's the meaning of this!"  sabi nya sabay bato ng cellphone.

"As simple as that Elaine, I'm breaking up with you, no marriage at all!"  walang gana kong sabi at patuloy pa rin ako sa pagkalikot sa computer ko.

"GANUN-GANON NA LANG BA YON?  FIVE YEARS JAYDEN! FIVE YEARS AKONG NAGHINTAY SAYO!"  lumapit sya sa table ko.  "And then what?  Ito lang ang mangyayari? Sabihin mo nga, dahil ba  ito sa haliparot mong EX-GIRLFRIEND? TAMA BA AKO?"

 

Nagpanting ang tenga ko sa narinig ko sa kanya kaya agad ko syang nilapitan at sinakal!

"WAG NA WAG MO SYANG PAGSASALITAAN NG GANYAN!"  pabulong ngunit may pagbabanta kong sabi sa kanya.

Binitawan ko na sya saka tumalikod dito.

Naramdaman ko naman syang yumakap sakin.

"JAYDEN, PLEASE, PLEASE, WAG MO NAMAN GAWIN SAKIN TO!  WAG MO KONG IWAN PLEASE"  pasusumamo nya.

"Akala ko ba nagkakaintindihan na tayo Elaine?  Di ba pinagusapan na natin to?  Di ba ikaw ang may gusto nito?  Ikaw lang ang nagpilit?  At kaIlanman hindi kita minahal, iisang babae lang ang minahal ko at ang minamahal ko!"  sabi ko sa kanya.

"Mahal na mahal kita Jayden"  sabi nya sabay halik sa akin.  Hindi na ako nagulat pa.  Pinakiramdaman ko ang mga halik nya.  Hindi ito ang halik na hinahanap-hanap ko.  Hindi ito ang halik na gusto kong matikman oras-oras.  Iba talaga basta sya ang humahalik sa akin, may ibang ligaya na dala sa akin.

Tinulak ko na sya.

"We're over Elaine!  I hope that that will be the last!  I don't want to see you anymore!"  sinabi ko sa kanya sabay talikod na.

"Tandaan mo Jayden, this is not the last, remember this, sa akin ka rin babagsak and I'll make sure of that"  sabi nya at narinig ko nalang ang pagsara ng office ko.

 

I'm really missing her.  I'm missing her kisses, her body, her voice, her scents, and everything about her. 

Maya-maya pa ay narinig kong nagsalita si Sebastian.

"Sir nandito po si Mam Yoshabel kanina---

"WHAT?  ANONG ORAS?  BAKIT HINDI MO MAN LANG SINABi?"  pasigaw na tanong ko.

"Nagmamadali daw po kasi sya at pinapapabigay nya po ito, kaylangan nyo daw dito makaattend"

Kinuha ko naman ang papel na inaabot nito at binuklat na iyon.

.......

 

 

Yoshabel's  POV

 

 

"melabs, tara na, pasok na tayo sa loob, mag-start na ang presentation"  yaya ko kay Drew.

Nakaupo kami ngayon sa fetcher's area.  Hinihintay pa rin kasi  nya ang daddy nya na dumating.

Hindi pa rin ito sumasagot.

"Ayoko po Mommy kumanta kapag wala ang Daddy, ayoko po"  sabi nya.

"Drew, wag na matigas ang ulo, let's go, Dad is not coming"  saad naman ni Yosh.

"No!  The family day is useless if we're not complete!  Gusto ko pong makita ang Daddy,  gusto ko syang makita, Mommy, please dun nalang tayo sa office nya, ayoko na dito"

Maya-maya pa'y may dumaan na isang pamilya sa harapan nila, masaya ito at nagtatawanan pa, madami ring mga dala-dalang pagkain.

"Mommy, tara na po, hindi nalang po kami aatend,"  biglang nagsalita si Yosh

"Tama Mommy ayoko na po pumunta doon sa loob, puntahan nalang po natin si Daddy." naluluhang sabi nito habang hinihila ang kamay ko  "punta tayo kay Daddy, please po, papakabait po ako! Please Mommy!" - Drew

"Drew! Hindi na darating ang Daddy, okay?  Hindi na sya darating!  Kaya let's go!"  sabay ko namang hinila ang kamay nya.

"No! No! Darating sya Mommy, your lying, your lying, uwaaahhhh uwaahhhh Daddy, asan kana ba Uwahhh uwahhh umuwi kana uwaaahh uwaahh"  tuluyan na nga syang umiyak.

"Drew tumayo ka nga dyan, nahihirapan na si Mommy sayo!"  pagyayaya nito.

"Ayoko po!  Uwahhh, uwahhh I want to see Daddy!  Uwaahhhh uwaaahh Daddy!  Daddy!" 

........

 

Third Person's  POV

 

 

"Sh*t!  Bakit naman ngayon pa nagkaroon ng heavy traffic."

He looked at his watch.  "7:30 na!  F*ck!  8 magsisimula ang program.!  May nakita si Jayden na store,  agad syang bumaba ng sasakyan at lumapit sa security guard ng store.

"Sir!  Iyon po ang sasakyan ko, will you do me a favor?  Patabi naman ng sasakyan ko, ito ang susi may kaylangan lang akong puntahan, importante lang!  ako na ang bahala sayo pagbalik ko!"  tuloy-tuloy na sabi ni Jayden.  Agad nyang inabot ang susi at nagsimula na syang tumakbo papunta sa eskwelahan ng kambal.  

Tumatakbo pa rin sya ng tumatakbo.  Hanggang sa makita na nya ang gate ng eskwelahan.  Tinignan nya ang relo, it's already 8:25, "baka nagsimula na iyon"  bulong ni Jayden sa sarili.  Agad na  nyang tinungo ang gate at pumasok doon.

As he entered the gate, may narinig syang malakas na iyak.  Lumapit sya sa lugar na pinanggagalingan niyon.  Nagtago muna sya sa likod ng pader.

"No! No! Darating sya Mommy, your lying, your lying, uwaaahhhh uwaahhhh Daddy, asan kana ba Uwahhh uwahhh umuwi kana uwaaahh uwaahh"  rinig na iyak ng anak na babae.

Bigla naman sya nakaramdam ng kagalakan at kasiyahan.  Hindi nya akalain na hinahanap pala talaga sya ng mga anak nya.

"Drew tumayo ka nga dyan, nahihirapan na si Mommy sayo!"  rinig nyang sabi ng anak nyang lalaki.

"Ayoko po!  Uwahhh, uwahhh I want to see Daddy!  Uwaahhhh uwaaahh Daddy!  Daddy!" 

Para bang biglang kinurot ang puso nya sa narinig.  Napapaluha na rin sya sa mga naririnig.

......

 

Hindi na alam ni Yoshabel ang gagawin nya.  Hindi nya rin naman sya masisisi.

At mas lalo pa ngang lumakas ang iyak  ng anak.

"Uwahhh, Daddy!  Daddy!  Daddy!  Uwaahhhh" 

Tumalikod na lang sya dahil naiiyak na rin ito sa mga nangyayari.  Si Yosh naman ay tahimik lang.  Hindi na rin nya alam kung paano pa ba nya papagaanin ang nararamdaman nito.  "This is all my fault"  sabi ni Yoshabel sa sarili. 

"Uwahhh, Daddy!  Daddy!  Daddy!  Uwaahhhh"  patuloy pa rin sa pag-iyak ito.

"Daddy ko! Uwaahhh uwahhh uwaahh"

"Bakit, sino nag-away sa Baby ko?"  biglang tanong ng isang panglalaking boses.

Bigla namang natigilan si Yoshabel sa narinig na boses.  Kilala nya itong boses nato.

Natigilan sa pagiyak si Drew at nilingon ang taong nagsalita.

Mas lalo pa itong umiyak ng malakas at akmang nagpapakarga

"Daddyyyy!  Daddyyy!"

 

 

 

Jayden's POV

 

 

Agad kong binuhat ang anak ko.

"Bakit ka umiiyak?  You're a big girl now, dapat sinusunod mo si Mommy, magiging ate ka na nga diba?"  sabi ko sa kanya.

Bigla nya nalang akong niyakap.

"Daddy, I thought you leave us again!  Hindi ka naman po kasi nagpapakita!  Miss na miss kana po namin nila Mommy!"  sabi nito habang umiiyak

 

"Tahan na,  Daddy won't do that and will never do that, okay?  I'm just busy in the office."  Tiningnan ko naman si Yosh na nakaupo lang,  kinuha ko rin sya at saka binuhat.

"No need to carry me, I'm big boy now"  sabi nya.

"Hindi pa kaya, namiss ka rin ni Daddy ehh, saka big boy kana kapag nakuha mo na ang kagwapuhan ni Daddy"  sabi nya.

"I'm handsome already"  sabi naman nito.  Mahigpit ko silang niyakap.  Grabe, na miss ko talaga sila.  This is where I belong.

"Daddy, na miss ka rin po ni Mommy"  nakangiting bulong ng anak kong babae.  Binaba ko na sila tapos pinantahan ko ang nakatalikod na si Yoshabel.  Pagkatapos ay niyakap ko sya kahit nakatalikod pa sya.

"I missed you!"  I said habang yakap yakap sya.

"Jayden, yung mga anak mo nakatingin"  she said.

"ANAK NATIN, isa pa alam naman nila"  sabi ko pa.

"Ayiiiiiieeeh" sabi ni Drew na animo'y nangaasar pa.

"Let's go inside, kakanta ka pa diba?"  tanong ko kay Drew.  Binuhat ko na sya at hawak-hawak ko naman ang isang kamay ni Yosh at pumasok na nga kami sa loob.

 

Comments

Popular posts from this blog

FBBF - Chapter 4

Chapter 24 FBBF

FBBF - Chapter 2